آقاى ۳۰ ساله با کمردرد حاد مراجعه نموده است. درد شدید کمر در ۴ روز پیش به دنبال برداشتن یک بار سنگین آغاز شده است. درد بیمار به لترال ران و ساق پاى راست تا انگشت شست انتشار دارد. در معاینه، بىحسى در قسمت خارجى ساق و پشت پا وجود دارد. درگیرى کدام ریشه عصبى مطرح است؟
الف) S1
ب) L3
ج) L4
د) L5
در بیمار این تست درگیرى ریشه عصبى L5 مطرح است. در درگیرى L5، حس در سطح دورسال پا و خارج ساق پا اختلال پیدا مىکند. اختلال در حرکتهایى مانند اورسیون پا، دورسىفلکسیون پا، ابداکسیون هیپ و دورسىفلکسیون شست پا مشاهده مىشود و بیمار درد را در خارج ساق پا، دورسال پا، بخش خلفى خارجى ران و باسن احساس مىکند.
آقاى ۵۰ ساله با سابقه نارسایى مزمن کلیه و شرححال حملات نقرس در گذشته، به دلیل درد و تورم مفصل متاتارسوفالانژیال اول، مچ پاى راست و زانوها بسترى شده است. داروى مناسب کدام است؟
الف) کلشیسین
ب) آلوپورینول
ج) فبوکسوستات
د) پردنیزولون
درمان آرتریت حاد نقرسى با NSAIDs یا کلشىسین یا کورتیکواستروئیدهاى سیستمیک انجام مىشود. در بیماران مبتلا به زخم پپتیک، بیمارى التهابى روده و نارسایى کلیوى، تجویز NSAIDsمناسب به نظر نمىرسد. در این موارد مىتوان از گلوکوکورتیکوئیدهاى تزریقى یا خوراکى استفاده کرد: نارسایى کلیوى؛ عدم تحمل NSAIDs یا کلشىسین؛ مقاومت به درمانهاى دیگر. در حمله حاد نباید مصرف داروهاى پائین آورنده اورات قطع شود.
آقاى ۴۰ ساله مبتلا به آرتریت روماتوئید، تحت درمان با متوترکسات و پردنیزولون بوده و با شکایت درد و تورم زانوى چپ مراجعه نموده است. در معاینه، تب و محدودیت شدید حرکات زانوى چپ وجود دارد. معاینه سایر مفاصل نرمال است. اقدام مناسب کدام است؟
الف) افزایش دوز پردنیزولون
ب) رادیوگرافى زانو
ج) آنالیز مایع مفصلى
د) افزایش دوز متوترکسات
در منوآرتریت حاد و یا هر زمان که آرتروپاتى عفونى و یا آرتروپاتى ناشى از کریستالها مطرح باشد، آسپیراسیون مایع سینوویال و ارزیابى آن اندیکاسیون دارد. آنالیز مایع سینوویال مىتواند در افتراق بین اختلالات التهابى و غیر التهابى نقش مهمى داشته باشد. براى این منظور ظاهر مایع سینوویال، ویسکوزیته (چسبندگى) و شمارش سلولى آن بررسى مىشوند. (گزینه ج)
آقاى ۴۵ ساله که از یک سال قبل با تشخیص اسکلرودرمى منتشر تحت درمان است، به علت فشار خون بالا (BP=160/100mmHg) ارجاع شده است. در بررسىهاى انجام شده: Plt=52000، MCV=71، Hb=8.5، U/A Protein=1+، Urea=45 و Creat=2.5. پس از بسترى اقدام مناسب کدام است؟
الف) کاپتوپریل ۵۰ میلىگرم در ۱۲ ساعت
ب) پردنیزولون ۳۰ میلىگرم روزانه
ج) پلاسمافرزیس
د) دیلتیازم ۶۰ میلىگرم هر ۸ ساعت
کریز کلیوى با شروع ناگهانى هیپرتانسیون تسریع شده به همراه افزایش سطح کراتینین، هماچورى میکروسکوپى و پروتئینورى مشخص مىشود. آنمى همولیتیک میکروآنژیوپاتیک و ترومبوسیتوپنى هم شایع هستند. در گذشته کریز کلیوى از علل اصلى مرگ و میر بیماران مبتلا به اسکلرودرمی بود، اما امروزه مىتوان به کمک ACEIsآن را درمان کرد. معمولاً کریز کلیوى در مراحل ابتدایى بیمارى منتشر ایجاد مىشود. پردنیزون با دوز روزانه ۱۵ میلىگرم یا بیشتر با ایجاد کریز کلیوى همراه است و نباید در بیماران پر خطر تجویز شود. (گزینه الف)
پسر ۱۵ ساله با پتشى و پورپوراى گسترده، بویژه در اندامهاى تحتانى، هماچورى آشکار و درد شکم که از ۳ روز گذشته شوع شده است، به اورژانس مراجعه نموده است. در معاینه آرتریت مچ پاى چپ و زانوى راست دارد. کدام تشخیص زیر محتملتر است؟
الف) لوپوس سیستمیک
ب) هنوخ شوئن لاین
ج) PAN میکروسکوپیک
د) پلىآنژئیت گرانولوماتوزیس
هنوخ شوئن لاین پورپورا (HSP) نوعى واسکولیت عروق کوچک است که عمدتا کودکان کم سن و سال را گرفتار مىکند. HSP با موارد زیر خود را نشان مىدهد: ۱ـ پورپوراى قابل لمس: در اندام تحتانى روى مىدهد. ۲ـ آرتریت: مفاصل بزرگ را گرفتار مىکند. ۳ـ درد شکم: ممکن است تظاهرات گوارشى تا ۲ هفته قبل از پورپورا ایجاد شوند. ۴ـ درگیرى کلیوى: شایعترین تظاهر کلیوى هماچورى میکروسکوپى با یا بدون پروتئینورى است. تشخیص اغلب بر اساس یافتههاى بالینى و آزمایشگاهى داده مىشود. البته نمونهبردارى از پوست یا کلیه که رسوب IgA را نشان مىدهد مىتواند به تأئید تشخیص کمک کند.(گزینه ب)
آقاى ۳۰ سالهاى با کمردرد حاد مراجعه کرده است. درد شدید کمر در ۴ روز پیش به دنبال برداشتن یک بار سنگین آغاز شده است. در معاینه بجز تندرنس اطرااف مهره کمرى پنجم یافته دیگرى ندارد. کدام اقدام در این فرد مناسبتر است؟
الف) استراحت کامل به مدت دو هفته و مصرف NSAID
ب) انجام MRI ستون فقرات کمرى و تصمیم بر اساس آن
ج) استراحت نسبى و مصرف مسکن در صورت نیاز
د) تجویز مسکن و بررسى با EMG-NCV
درد حاد قسمت تحتانى پشت (ALBP)، بصورت دردى که کمتر از ۳ ماه (۱۲ هفته) بطول انجامیده باشد، تعریف مىشود. در صورتى که ALBP با درد اندامهاى تحتانى همراه نباشد، در ۸۵% بیماران انتظار بهبود کامل مىرود. بیشتر این بیماران دچار درد مکانیکى خالص هستند. به عبارت دیگر درد آنها با فعالیت شدت مىیابد و با استراحت برطرف مىشود. در برخورد با بیمارى که دچار ALBPاست، قدم اول رد کردن بیمارىهاى وخیمى است که نیاز به دخالت فورى دارند (عفونت، کانسر، تروما). بجز در مواردى که شک به وجود نوعى درگیرى وخیم باشد، در سایر موارد نیاز به ارزیابىهاى آزمایشگاهى نیست (یعنى اگر عامل خطرسازى وجود نداشته باشد، نیاز به ارزیابى آزمایشگاهى نیست). همچنین بجز در صورت شک به شکستگى، تومور یا عفونت بندرت رادیوگرافى ساده یا سىتى اسکن یا MRI در اولین ماه علایم اندیکاسیون پیدا مىکند. از جمله داروهایى که در درمان ALBP بکار مىروند، مىتوان به NSAIDs، استامینوفن، شُل کنندههاى عضلانى (سیکلوبنزاپرین، متوکاربامول) و اپیوئیدها اشاره کرد. (گزینه ج)
آقاى ۸۰ ساله از درد ناحیه مهرههاى پشتى از چند ماه پیش شکایت دارد. درد بیمار مبهم و مداوم بوده و با استراحت بهتر نشده و شبها بدتر مىشود. کاهش وزن ۱۰ کیلوگرم را طى چند ماه اخیر ذکر مىکند. در معاینه، تندرنس شدید در دق مهره وجود دارد. کدام تشخیص بیشتر مطرح است؟
الف) تنگى کانال نخاع
ب) اسپوندیلیت انکیلوزان
ج) هرنى دیسک مهره
د) متاستاز به مهره
درد پشت شایعترین شکایت نورولوژیک در بیمار مبتلا به کانسر سیستمیک است. درد ناشى از کانسرها، ثابت و مبهم است، با استراحت برطرف نمىشود و شبها شدت مىیابد. برعکس درد پشتى که منشأ مکانیکى داشته باشد، معمولاً با استراحت کردن بهبود مىیابد. (گزینه د)
