روند بررسى نکات مهم واسکولیتها را ادامه مىدهیم؛ امروز نوبت آرتریت تمپورال یا آرتریت سلول ژئانت است که در زیر ده نکته مهم آن را بررسى مىکنیم:
نکته اول: آرتریت سلول ژئانت (GCA) یا آرتریت تمپورال نوعى واسکولیت عروق بزرگ است و شایعترین نوع واسکولیت سیستمیک در بزرگسالان به شمار مىرود.
نکته دوم: سن متوسط بیماران مبتلا به آرتریت تمپورال ۷۰ تا ۷۵ سال است و بیمارى در زنان سه برابر بیشتر شیوع دارد.
نکته سوم: بیماران مبتلا به آرتریت تمپورال از سردرد جدید و مداوم، Jaw Claudication، اختلالات بینایى (آموروزیس فوگاکس، دیپلوپى)، خستگى و آرترالژى شکایت دارند.
نکته چهارم: در بیمار مبتلا به آرتریت تمپورال در لمس، شریان تمپورال ضخیم یا حساس است و ESR بیش از ۵۰ مىباشد.
نکته پنجم: در ۱۵-۱۰% از بیماران مبتلا به آرتریت تمپورال به سبب نوروپاتى ایسکمیک قدامى اپتیک، نابینایى ایجاد مىشود. ممکن است نابینایى در شروع بیمارى روى بدهد.
نکته ششم: پلىمیالژى روماتیکا (PMR) با درد و سفتى عضلات گردن، کمربند شانهاى و کمربند هیپ با شروع تحت حاد مشخص مىشود و در ۴۰% از بیماران مبتلا به GCA دیده مىشود.
نکته هفتم: تشخیص GCA با بیوپسى از شریان تمپورال سطحى تأئید مىشود. بیمارى با Skip Lesions همراه است، باید بیوپسى طول کافى (۲ تا ۳ سانتىمتر) داشته باشد.
نکته هشتم: گلوکوکورتیکوئیدها اساس درمان GCA هستند. اگر CGA بشدت محتمل بوده و یا اختلال بینایى وجود داشته باشد، براى پیشگیرى از نابینایى باید درمان بسرعت و در مدت ۲۴ ساعت شروع شود.
نکته نهم: در بیشتر بیماران مبتلا به آرتریت تمپورال لازم مىشود درمان با گلوکوکورتیکوئیدها براى ۱ تا ۲ سال ادامه یابد (ممکن است در بیمارانى که دچار علایم PMR هستند، نیاز به درمان طولانىترى باشد).
نکته دهم: در آرتریت تمپورال آسپیرین با دوز کم درمان کمکى مهمى براى جلوگیرى از رویدادهاى ایسکمیک داخل جمجمه است.
