روند بررسى نکات مهم واسکولیتها را ادامه مىدهیم؛ امروز نوبت آرتریت تمپورال یا آرتریت سلول ژئانت است که در زیر ده نکته مهم آن را بررسى مىکنیم. به بخش الگوریتمها هم مراجعه کنید و مرور الگوریتمی آرتریت تمپورال را بخوانید:
نکته اول: آرتریت سلول ژئانت (GCA) یا آرتریت تمپورال نوعى واسکولیت عروق بزرگ است و شایعترین نوع واسکولیت سیستمیک در بزرگسالان به شمار مىرود.
نکته دوم: سن متوسط بیماران مبتلا به آرتریت تمپورال ۷۰ تا ۷۵ سال است و بیمارى در زنان سه برابر بیشتر شیوع دارد.
نکته سوم: بیماران مبتلا به آرتریت تمپورال از سردرد جدید و مداوم، Jaw Claudication، اختلالات بینایى (آموروزیس فوگاکس، دیپلوپى)، خستگى و آرترالژى شکایت دارند.
نکته چهارم: در بیمار مبتلا به آرتریت تمپورال در لمس، شریان تمپورال ضخیم یا حساس است و ESR بیش از ۵۰ مىباشد.
نکته پنجم: در ۱۵-۱۰% از بیماران مبتلا به آرتریت تمپورال به سبب نوروپاتى ایسکمیک قدامى اپتیک، نابینایى ایجاد مىشود. ممکن است نابینایى در شروع بیمارى روى بدهد.
نکته ششم: پلىمیالژى روماتیکا (PMR) با درد و سفتى عضلات گردن، کمربند شانهاى و کمربند هیپ با شروع تحت حاد مشخص مىشود و در ۴۰% از بیماران مبتلا به GCA دیده مىشود.
نکته هفتم: تشخیص GCA با بیوپسى از شریان تمپورال سطحى تأئید مىشود. بیمارى با Skip Lesions همراه است، باید بیوپسى طول کافى (۲ تا ۳ سانتىمتر) داشته باشد.
نکته هشتم: گلوکوکورتیکوئیدها اساس درمان GCA هستند. اگر CGA بشدت محتمل بوده و یا اختلال بینایى وجود داشته باشد، براى پیشگیرى از نابینایى باید درمان بسرعت و در مدت ۲۴ ساعت شروع شود.
نکته نهم: در بیشتر بیماران مبتلا به آرتریت تمپورال لازم مىشود درمان با گلوکوکورتیکوئیدها براى ۱ تا ۲ سال ادامه یابد (ممکن است در بیمارانى که دچار علایم PMR هستند، نیاز به درمان طولانىترى باشد).
نکته دهم: در آرتریت تمپورال آسپیرین با دوز کم درمان کمکى مهمى براى جلوگیرى از رویدادهاى ایسکمیک داخل جمجمه است.
