اریتم مولتی‌فرم نوعی درماتیت خودمحدود پوستی هست که اغلب در پاسخ به عفونت‌ها یا داروها ایجاد می‌شود و با ضایعات متقارن بر روی اندام‌ها خود را نشان می‌دهد.
نکته اول: اریتم مولتی‌فرم در سنین ۲۰ تا ۴۰ سال بیشترین شیوع را دارد و در مردان بیشتر از زنان دیده می‌شود.
نکته دوم: در ۵۰% موارد، علت اریتم مولتی‌فرم ایدیوپاتیک است؛ در سایر موارد بیماری ناشی از عفونت‌ها و داروها می‌باشد. عفونت با ویروس هرپس سیمپلکس مسئول ۵۰% مواردی از بیماری هست که علت مشخص دارد.
نکته سوم: از جمله داروهای مسبب اریتم مولتی‌فرم می‌توان به باربیتورات‌ها، هیدانتوئین‌ها، NSAIDs، پنی‌سیلین‌ها، فنوتیازین‌ها و سولفونامیدها اشاره کرد.
نکته چهارم: اریتم مولتی‌فرم علایم پرودرومال خفیف دارد و یا اصلا علایم پرودرومال ندارد.
نکته پنجم: در اریتم مولتی‌فرم، ضایعات پوستی یا پوستی مخاطی متقارن هستند و ناگهانی ظاهر می‌شوند و بسرعت پیشرفت می‌کنند.
نکته ششم: ضایعات پوستی اریتم مولتی‌فرم شامل این موارد هستند: ۱- ماکول و پاپول‌های اریتماتو؛ ۲- ویل‌ها (ضایعات کهیری)؛ ۳- ضایعات تارگت.
نکته هفتم: در اریتم مولتی‌فرم ضایعات تارگت گرد هستند و سه ناحیه متحدالمرکز دارند: 1- ناحیه تیره مرکزی که می‌تواند پورپوریک باشد و یا دچار بول شود؛ ۲- ناحیه روشن (صورتی روشن) مرکزی؛ ۳- اریتم محیطی.
نکته هشتم: در اریتم مولتی‌فرم ضایعات بصورت متقارن در کف دست‌ها و پاها، پشت دست‌ها و سطوح اکستانسور اندام‌ها و صورت دیده می‌شوند.
نکته نهم: ضایعات مخاطی در ۲۵% از بیماران مبتلا به اریتم مولتی‌فرم دیده می‌شوند. این ضایعات خفیف و محدود به دهان هستند.
نکته دهم: اریتم مولتی‌فرم مرگ و میر ندارد و در بیشتر موارد بیماری در مدت ۳ تا ۵ هفته خودبخود بهبود می‌یابد. اشکال خفیف بیماری نیاز به درمان ندارد و تنها برای بیمار آنتی‌هیستامین خوراکی و استروئید موضعی تجویز می‌شود. مصرف استروئید سیستمیک مورد بحث است.
