پیش از این ده نکته در ارتباط با خونریزی از واریس مری بر اساس جراحی لاورنس داشتیم! حالا می‌رویم به سراغ سسیل اسنشیال ۲۰۲۲ و ده نکته هم از این کتاب در مورد خونریزی از واریس مری می‌خوانیم. در همین سایت راهنمای مطالعه را مشاهده کنید. به شما کمک می‌کند تا با خواندن هماهنگ آشنا شوید و مطالب مهم (مثل همین واریس مری در جراحی و داخلی) را بطور هماهنگ مطالعه کنید.
نکته اول: در درمان خونریزى حاد از واریسهاى مرى باید وضعیت بیمار پایدار شود (راه هوایى، تنفس و گردش خون) و ترانسفوزیون خون انجام شود تا سطح هموگلوبین در حد g/dL۸-۷ برسد.
نکته دوم: در درمان خونریزى حاد از واریسهاى مرى ترکیب درمان طبى و درمان اندوسکوپیک بهتر از هریک از دو روش به تنهایى است و در حال حاضر درمان انتخابى به شمار مىرود.
نکته سوم: براى درمان خونریزى حاد از واریس مرى براى درمان دارویى از اکترئوتید استفاده مىشود که نوعى آنالوگ سوماتواستاتین است و بهتر است قبل از اندوسکوپى تجویز شود.
نکته چهارم: در خونریزى حاد از واریس مرى باید بسرعت آنتىبیوتیک پروفیلاکتیک بصورت IV تجویز شود، زیرا از خطر عفونت، خونریزى مجدد و مرگ مىکاهد.
نکته پنجم: در خونریزى حاد از واریس مرى درمان با اندوسکوپى بصورت لیگاسیون با نوار (Band Ligation) و یا اسکلروتراپى انجام مىشود. لیگاسیون با نوار روش انتخابى است، چرا که عوارض کمترى دارد.
نکته ششم: در صورت خونریزى از واریسهاى معده، تخریب اندوسکوپیک واریسها با چسب سیانوآکریلات بهتر از لیگاسیون با نوار است (هر چند که این درمان در آمریکا مورد تأئید قرار نگرفته است).
نکته هفتم: در خونریزى حاد از واریس مرى تامپوناد با بالون (Sengstaken-Blackemore، Linton یا Minnesota) یا استنت گذارى در مرى روشى موقت است که در صورت شکست درمان اندوسکوپیک در بیمار مبتلا به خونریزى شدید از آن استفاده مىشود.
نکته هشتم: در خونریزى حاد از واریس مرى شواهد موجود نشان مىدهد که جاگذارى سریع (در مدت ۷۲ ساعت از زمان بسترى) شانت ترانس ژوگولار پورتوسیستمیک داخل کبدى یا TIPS در گروهى از بیماران مبتلا به بیمارى پیشرفته کبدى بر میزان بقا بعد از خونریزى مىافزاید.
نکته نهم: پس از کنترل اپىزود اول خونریزى از واریس مرى، پیشگیرى ثانویه به کمک بتابلوکرهاى غیر اختصاصى (پروپرانولول و نادولول) و یا مسدود کردن واریسها (لیگاسیونهاى مکرر با نوار) صورت مىگیرد.
نکته دهم: بعد از یک بار خونریزى از واریسهاى مرى، اگر پیشگیرى ثانویه انجام نشود خطر خونریزى مجدد به ۶۰% و میزان مرگ و میر خونریزى مجدد به ۳۳% مىرسد.
