در راستای مرور سریع و کاربردی داروهای ضد دیابت، نوبت می‌رسد به آگونیست‌های GLP-1. از جمله داروهای این گروه می‌توان به دولاگلوتید، اگزناتید و لیراگلوتید اشاره کرد. در زیر ده نکته مهم در مورد این داروها را مرور می‌کنیم:
نکته اول: آگونیست‌های GLP-1 فعالیت GLP-1 اندوژن را افزایش می‌دهند و سبب افزایش ترشح انسولین با واسطه تحریک گلوکز می‌شوند. از این داروها برای درمان دیابت نوع ۲ استفاده می‌شود.
نکته دوم: در مجموع از جمله اثرات آگونیست‌های GLP-1 می‌توان به این موارد اشاره کرد: ۱- افزایش ترشح انسولین؛ ۲- سرکوب گلوکاگون؛ ۳- آهسته کردن تخلیه معده؛ ۴- ایجاد احساس سیری.
نکته سوم: آگونیست‌های GLP-1 سبب هیپوگلیسمی نمی‌شوند.
نکته چهارم: آگونیست‌های GLP-1 سبب افزایش وزن نمی‌شوند و برعکس کاهش وزنی در حد متوسط ایجاد می‌کنند.
نکته پنجم: اگزناتید دارویی کوتاه اثر است و روزی دوبار به کار می‌رود. انواع طولانی اثر آگونیست‌های GLP-1 مانند انواع رهش آهسته اگزناتید را می‌توان هفتگی به کار برد.
نکته ششم: آگونیست‌های کوتاه اثر GLP-1 عمدتا قند خون بعد از صرف غذا را تحت‌تاثیر قرار می‌دهند و انواع طولانی اثر هم روی قند خون بعد از غذا و هم قند ناشتا اثر دارند.
نکته هفتم: لیراگلوتید و سماگلوتید در بیماران چاق به کاهش وزن کمک می‌کنند.
نکته هشتم: برخی از آگونیست‌های GLP-1 سبب کاهش رویدادهای قلبی عروقی می‌شوند.
نکته نهم: از جمله عوارض آگونیست‌های GLP-1 می‌توان به این موارد اشاره کرد: 1- تهوع؛ ۲- پانکراتیت.
نکته دهم: از جمله کنترااندیکاسیون‌های آگونیست‌های GLP-1 می‌توان به این موارد اشاره کرد: ۱- کارسینوم مدولری تیروئید؛ ۲- بیماری کلیوی؛ ۳- بیماری پانکراس؛ ۴- مصرف داروهایی که حرکت مجرای گوارش را آهسته می‌کنند.
