درمان دیابت نوع ۲ بسیار مهم است و سوالی. در زیر به ده نکته بسیار مهم در مورد انتخاب دارو برای درمان این نوع دیابت اشاره می‌کنیم:
نکته اول: هدف درمانی در دیابت در بزرگسالان غیر حامله این است که HbA1c کمتر از ۷% و در بزرگسالان مسن‌تر و پرخطرتر کمتر از ۸% باشد.
نکته دوم: در بیشتر موارد درمان دیابت نوع ۲ با تجویز مت‌فرمین به همراه تغذیه درمانی و افزایش فعالیت و کاهش وزن شروع می‌شود.
نکته سوم: محرک‌های ترشح انسولین، بیگوانیدها (مت‌فرمین)، آگونیست‌های گیرنده GLP-1 و تیازولیدندیون‌ها قند خون را به یک مقدار کاهش می‌دهند (۱ تا ۲% کاهش HbA1c) و موثرتر از مهار کننده‌های آلفا گلوکوزیدواز، مهار کننده‌های DPP-IV و مهار کننده‌های SLGT2 هستند.
نکته چهارم: محرک‌های ترشح انسولین، آگونیست‌های گیرنده GLP-1، مهار کننده‌های آلفا گلوکوزیدواز، مهار کننده‌های DPP-IV و مهار کننده‌های SLGT2 بلافاصله قند خون را پائین می‌آورند، اما اثر بیگوانیدها (مت‌فرمین) و تیازولیدندیون‌ها هفته‌ها بعد ظاهر می‌شود.
نکته پنجم: به سبب ماهیت پیشرونده دیابت نوع ۲، بیشتر بیماران در نهایت نیاز به بیش از یک داروی پائین آورنده قند خون (یا انسولین) خواهند داشت.
نکته ششم: در دیابت هدف کاهش فشار خون به کمتر از ۱۴۰ روی ۹۰ میلی‌متر جیوه است. در بیماران جوان‌تر و در موارد پرخطر (قلبی عروقی) هدف کاهش فشار خون به کمتر از ۱۳۰ روی ۸۰ میلی‌متر جیوه است.
نکته هفتم: توصیه می‌شود که تمام بیماران مبتلا به دیابت و هیپرتانسیون در ابتدا با ACEI یا ARB درمان شوند.
نکته هشتم: مداخلات موثر برای آهسته کردن پیشرفت آلبومینوری و کاهش عملکرد کلیه در دیابت عبارتند از: ۱- کنترل بهتر قند خون؛ ۲- کنترل سفت و سخت فشار خون؛ ۳- تجویز ACEI یا ARB؛ ۴- تجویز مهار کننده SGLT-2 در دیابت نوع ۲.
نکته نهم: در مورد درمان دیس‌لیپیدمی در دیابت به این نکات توجه کنید: ۱- تمام بیماران مبتلا به دیابت و بیماری آترواسکلروتیک قلبی عروقی باید درمان شدید استاتین دریافت کنند؛ ۲- در بیماران ۴۰ تا ۷۵ ساله بدون بیماری قلبی عروقی درمان متوسط استاتین با هدف LDL<100 در غیاب عامل خطرساز دیگر و یا درمان شدید استاتین با هدف LDL<70 در صورت وجود عامل خطرساز دیگر تجویز می‌شود. ۳- در یماران ۲۰ تا ۳۹ ساله در صورت وجود عامل خطرساز دیگر، درمان متوسط استاتین تجویز می‌شود.
نکته دهم: توصیه می‌شود در صورت افزایش خطر قلبی عروقی (سن بالای ۵۰ سال به همراه حداقل یک عامل خطرساز مانند هیپرتانسیون، دیس‌لیپیدمی، سیگار کشیدن، سابقه خانوادگی یا آلبومینوری) در بیمار مبتلا به دیابت، آسپیرین تجویز شود.
