ده نکته مهم و مقدماتی در مورد غربالگری کانسر سرویکس!

غربالگری کانسر سرویکس بسیار مهم و سوالی است و در هر آزمون حداقل یک سوال از این بخش مطرح می‌شود. اول ده نکته مقدماتی زیر را بخوانید و بعد به سراغ رویکرد به نتایج مختلف غربالگری با پاپ تست می‌رویم:

نکته اول: کانسر سرویکس و CIN (نئوپلاسم داخل اپی‌تلیالی سرویکس) توسط HPV ایجاد مى‏‌شوند.

نکته دوم: بیشتر کانسرهاى سرویکس توسط انواع ۱۶ و ۱۸ HPV ایجاد مى‏‌شوند. انواع کم خطر HPV با ایجاد کانسر همراهى ندارند. البته انواع کم خطر ۶ و ۱۱ سبب ایجاد زگیل‏‌هاى تناسلى (کندیلوما آکومیناتا) و ضایعات داخل اپى‏‌تلیالى اسکواموس با درجه پائین (LSILs) می‌شوند.

نکته سوم: سرویکس دو نوع اپى‏‌تلیوم دارد: اپى‏‌تلیوم غددى (استوانه‏‌اى) و اپى‏‌تلیوم اسکواموس مطبق غیر کراتینیزه. محلى که دو نوع اپى‏‌تلیوم به هم مى‏رسند، Squamocolumnar Junction یا SCJ نام دارد. این محل از نظر بالینى مهم است، چرا که ۹۰% نئوپلاسم‏‌هاى سرویکس در این محل ایجاد مى‏‌شوند. سلول‌هایی که در پاپ تست بدست می‌آیند، می‌توانند طبیعی یا غیر طبیعی باشند. سلول‌های غیر طبیعی می‌توانند منشا اسکوامو یا گلندولر (غددی) ذاشته باشند.

نکته چهارم: بیشتر عفونت‏‌هاى HPV موقت هستند و سیستم ایمنى انسان مى‏‌تواند پیش از آن که ویروس سبب‌ تغییرات نئوپلاستیک شود، آن را ریشه‏‌کن کند.

نکته پنجم: در آمریکا سیستم بتسدا رایج‏‌ترین سیستم براى تقسیم‏‌بندى و گزارش ارزیابى سیتولوژیک سرویکس است. در سیستم تقسیم‏‌بندى بتسدا، ضایعات اپى‏‌تلیال (یعنی سلول‌های غیر طبیعی) به دو دسته تقسیم مى‏‌شوند: ضایعات (سلول‌های) اسکواموس و ضایعات (سلول‌های) گلندولر. در هر دو دسته، ضایعات (سلول‌ها) مى‏‌توانند پیش‏‌کانسرى یا کانسرى باشند: ۱ـ ضایعات اسکوامو: الف) ضایعات پیش‏‌کانسرى (ASC شامل ASC-US و ASC-H، LSIL، HSIL)؛ ب) ضایعات کانسرى (کارسینوم اسکواموى مهاجم). ۲ـ ضایعات گلندولر: الف) ضایعات پیش‏‌کانسرى: AGC یا همان سلول گلندولر آتى‏‌پیک (شامل نوع اندوسرویکال، نوع اندومترى و NOS) و AIS اندوسرویکال؛ ب) ضایعات کانسرى: آدنوکارسینوم.

نکته ششم: پیش از ایجاد روش نام‏گذارى داخل اپى‏‌تلیالى، از اصطلاح نئوپلازى داخل اپى‌‏تلیال سرویکس یا CIN استفاده مى‏‌شد و ضایعات را به CIN1، CIN2 و CIN3 تقسیم مى‏‌کردند. نوعى تقسیم‏‌بندى جدیدتر مبتنى بر دیسپلازى جاى این تقسیم‌‏بندى را گرفت و بر اساس آن ضایعات پیش‏‌بدخیم را بر اساس دیسپلازى به انواع خفیف، متوسط و شدید تقسیم‏‌بندى مى‌‏کردند.

نکته هفتم: امروزه LSIL شامل عفونت HPV، دیسپلازى خفیف یا CIN1 مى‏‌شود و HSIL انواع CIN2 و CIN3 را دربر مى‏‌گیرد. CIN3 مترادف کارسینوم درجا نیز مى‌‏باشد.

نکته هشتم: اگر در آزمون سیتولوژى سرویکس (پاپ تست) یافته غیر طبیعى مشاهده شود، باید مشاهده و معاینه دودستى انجام شود. هدف اصلى رد وجود کارسینوم مهاجم است. براى ارزیابى مى‏‌توان از این اقدامات استفاده کرد: تکرار سیتولوژى، ارزیابى از نظر وجود HPV پرخطر، کولپوسکوپی و بیوپسى و ارزیابى اندوسرویکس.

نکته نهم: کولپوسکوپى و بیوپسى هدفمند روش استاندارد براى تشخیص ضایعات سرویکس و روش انتخابى براى تصمیم‏‌گیرى درمانى در مورد این ضایعات به شمار مى‌‏رود.

نکته دهم: امروزه در زنانى که بیش از ۳۰ سال سن دارند، از آزمون DNA براى تشخیص HPV پرخطر به عنوان نوعى ابزار غربالگرى مکمل براى نئوپلاسم سرویکس استفاده مى‌‏شود. همچنین از این روش تشخیصى در زنانى که سیتولوژى سرویکس آن‏ها ASC-US گزارش شده است و نیز براى مداخله درمانى در زنان (غیر نوجوان) مبتلا به LSIL نیز استفاده مى‌‏شود.

کتابها و دوره های آموزشی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *