بر اساس کتاب کودکان (نلسون)، اگزانتم‌های ویروسی را مرور می‌کنیم. نوبت می‌رسد به بیماری سرخجه. به ده نکته مهم زیر توجه کنید:
نکته اول: دوره انکوباسیون بیماری سرخجه ۱۴ تا ۲۱ روز است و ممکن است علایم کاتارال مقدماتى نادیده گرفته شوند.
نکته دوم: از جمله تظاهرات اختصاصى سرخجه مىتوان به لنفادنوپاتى پشت گوشى، خلف گردنى و اکسی‌پیتال خلفى به همراه راش اریتماتو و ماکولوپاپولر مشخص اشاره کرد.
نکته سوم: در بیماری سرخجه راش پوستى از صورت شروع مىشود و به بدن انتشار مىیابد و ۳ روز طول مىکشد.
نکته چهارم: در بیماری سرخجه ممکن است نوعى انانتم بصورت نقطههاى قرمز رنگ روی کام نرم ظاهر شود (Forschheimer Spots).
نکته پنجم: ازجمله دیگر نشانههاى بیمارى سرخجه مىتوان به فارنژیت خفیف، کنژنکتیویت، بىاشتهایى، سردرد، بىحالى و تب خفیف اشاره کرد.
نکته ششم: در زنان بزرگسال مبتلا به سرخجه ممکن است پلىآرتریت (اغلب در دستها) ایجاد شود (که بدون عارضه برطرف مىشود).
نکته هفتم: ویروس سرخجه از ۲ روز قبل تا ۷-۵ روز بعد از شروع راش بیشترین احتمال سرایت را دارد.
نکته هشتم: در بیماری سرخجه یافته‌های آزمایشگاهی روتین غیر اختصاصی هستند و به تشخیص کمک نمی‌کنند. تشخیص با بررسی سرولوژیک IgM (که بطور تی‌پیک ۵ روز بعد از شروع علایم مثبت است) یا افزایش ۴ برابر یا بیشتر در IgG تائید می‌شود.
نکته نهم: بیماری سرخجه درمان اختصاصی ندارد و درمان آن حمایتی است.
نکته دهم: از جمله کنترااندیکاسیون‌های تجویز واکسن سرخجه می‌توان به این موارد اشاره کرد: ۱- نقص ایمنی؛ ۲- مصرف کورتیکواستروئیدها (بیش از ۲ میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن یا بیش از ۲۰ میلی‌گرم در روز برای وزن بیش از ۱۰ کیلوگرم، برای بیش از ۱۴ روز)؛ ۳- حاملگی؛ ۴- تجویز ایمونوگلوبولین (در مدت ۳ تا ۱۱ ماه بر اساس دوز).
