لوسمى حاد معمولاً با نشانههاى مربوط به نارسايى مغز استخوان خود را نشان مى‌دهد: 1ـ رنگ پريدگى (آنمى: درگيرى گلبولهاى قرمز)؛ 2ـ خونريزى (ترومبوسيتوپنى)؛ 3ـ تب و عفونت (كاهش تعداد گلبولهاى سفيد). ممكن است تظاهرات مربوط به ارتشاح سلولهاى لوكميك در بافتهاى ديگر هم وجود داشته باشد. معمولاً لوسمى حاد به كمك بيوپسى مغز استخوان بيمارى تشخيص داده مى‌شود. در بيوپسى مغز استخوان انفيلتراسيون سلولهاى بدخيم وجود دارد. ده نكته بسيار مهم و فوق تستى در مورد لوسمى ميلوبلاستيك حاد يا AML مرور مىكنيم. تمام اين نكته ها سؤالى و بسيار مهم هستند:
نكته اول: در AML در بيمارانى كه دچار اختلالات كروموزومى از انواع (t(8;21 و (inv(16 هستند، پيش آگهى خوب است (55% بهبود كامل پيدا مىكنند).
نكته دوم: پيش آگهى AML در بيمارانى كه (t(15;17 دارند، بسيار خوب است (85% بهبود كامل پيدا مى كنند).
نكته سوم: در AML در افرادى كه اختلالات سيتوژنتيك نشان نمىدهند، پيش آگهى متوسط رو به خوب است (40% بهبود كامل پيدا مىكنند).
نكته چهارم: در AML پيش آگهى در بيمارانى كه inv(3)، -7 يا (t(6;9 دارند، بسيار نامطلوب مى‌باشد.
نكته پنجم: در AML اغلب سيتوپلاسم بلاست حاوى گرانول‌هاى اوليه (غير اختصاصى) است و هسته كروماتين ظريف شبكهاى به همراه يك يا چند هستك دارد كه از جمله خصوصيات سلولهاى نابالغ است. گرانول‌هاى ميلهاى شكل غير طبيعى كه Auer Rods نام دارند، هميشه موجود نيستند، اما در صورت وجود منشأ ميلوئيدى سلول تأئيد مى‌شود.
نكته ششم: خونريزى شديد گوارشى، خونريزى داخل ريوى و يا داخل جمجمهاى اغلب در لوسمى پروميلوسيتيك حاد (APL) روى مىدهند (همان نوع M3 سابق).
نكته هفتم: آنمى AML معمولاً از نوع نرموكروم نرموسيتيك است. در AML در اثر كاهش خونسازى شمارش رتيكولوسيتها كاهش دارد و نيز به سبب افزايش سرعت تخريب، از طول عمر گلبولهاى قرمز كاسته مى‌شود.
نكته هشتم: لوسمى پروميلوسيتيك حاد (همان AML-M3) به درمان با سيتارابين و دونوروبيسين نيز پاسخ مى‌دهد، اما در گذشته بيمارانى كه با اين داروها درمان مى‌شدند، در اثر DIC (در نتيجه رها شدن گرانولها از سلولهاى تومورال در حال مرگ)، از دست مى‌رفتند. ترتينوئين احتمال ايجاد DIC را كم مىكند، اما عارضه اى به نام «سندرم تمايز APL» بوجود مىآورد. اين سندرم در مدت 3 هفته از درمان ايجاد مى‌شود و با تظاهرات زير مشخص مىگردد: تب؛ تنگى نفس؛ درد قفسه سينه؛ انفيلتراسيون ريوى؛ افوزيون پلورال و پريكارديال؛ هيپوكسى.
نكته نهم: ترتينوئين نوعى داروى خوراكى است كه به تمايز سلولهاى لوكميكى كه حاوى (t(15;17 هستند (همان AML-M3)، كمك مىكند.
نكته دهم: «سندرم تمايز APL» در اثر اتصال سلولهاى نئوپلاستيك تمايز يافته به اندوتليوم عروق ريوى ايجاد مى‌شود. براى درمان از گلوكوكورتيكوئيدها، شيمى درمانى و يا روشهاى حمايتى استفاده مى‌شود.
