کلیندامایسین آنتیبیوتیکی است که سنتز پروتئین باکتریها را از طریق مکانیسمی مشابه با ماکرولیدها مهار میکند.
مورد استفاده اصلی کلیندامایسین، درمان عفونتهای شدید ناشی از باکتریهای بیهوازی از جمله باکتروئیدها است:
از جمله عوارض کلیندامایسین میتوان به تحریک گوارشی، راش پوستی، نوتروپنی، اختلال عملکرد کبدی و کولیت پسودومامبرانو اشاره کرد.
