نکته اول: برخی عوامل می‌توانند سبب تشدید سردرد میگرنی شوند. درمان و پیشگیری از ایجاد این عوامل می‌تواند سبب کاهش حملات سردرد شود: ۱- چاقی؛ ۲- الکل؛ ۳- سیگار؛ ۴- مصرف بیش از حد مسکن؛ ۵- مشکلات اندوکرین (اختلال تیروئید).
نکته دوم: درمان میگرن به دو بخش تقسیم می‌شود: ۱- درمان سردرد حاد؛ ۲- درمان پیشگیری کننده.
نکته سوم: درمان سردرد حاد میگرنی با استفاده از این داروها انجام می‌شود: ۱- داروهای ضد درد ساده مانند استامینوفن؛ ۲- NSAIDs مانند ایبوپروفن، ناپروکسن، مفنامیک است؛ ۳- داروهای اختصاصی میگرن از جمله ارگوتامین سی، دی هیدرو ارگوتامین و تریپتان‌ها (سوماتریپتان، ریزاتریپتان).
نکته چهارم: برای درمان مرحله حاد میگرن، بیمار نباید از داروهای ضد درد بیشتر از ۲ بار در هفته استفاده کند: استفاده زیاد و مکرر از داروهای مسکن و ضد میگرن سبب ایجاد سردرد وابسته به دارو می‌شود: در این حالت با وجود مصرف دارو، سردرد در بیشتر روزها وجود دارد.
نکته پنجم: در این موارد، درمان پیشگیری کننده برای سردرد میگرنی اندیکاسیون دارد: 1- حملات مکرر (بیش از ۳ تا ۴ بار در هفته)؛ ۲- سردرد شدید (اختلال با عملکرد فرد)؛ ۳- عدم پاسخ به دارو در مرحله حاد سردرد؛ ۴- کاهش کیفیت زندگی در اثر سردرد.
نکته ششم: در میگرن، درمان پیشگیری کننده، بصورت درمان روزانه دارویی برای ۶ ماه تا ۱ سال پیشنهاد می‌شود.
نکته هفتم: داروهای مورد استفاده برای درمان پیشگیری کننده میگرن، از یکی از ۴ دسته دارویی زیر است: ۱- بتابلوکرها؛ ۲- ضد افسردگی‌های سه حلقه‌ای؛ ۳- داروهای ضد تشنج؛ ۴- کلسیم بلوکرها.
نکته هشتم: در بین بتابلوکرها، موثرترین دارو برای پیشگیری از سردردها میگرنی، پروپرانولول است.
نکته نهم: در بین داروهای ضد تنشج، برای پیشگیری از سردرد میگرنی از سدیم والپورات و توپیرامات استفاده می‌شود.
نکته دهم: در بین کلسیم بلوکرها، برای پیشگیری از سردرد میگرنی بیشتر از وراپامیل و فلوناریزین استفاده شده است.
