به التهاب عصب اپتیک، نوریت اپتیک گفته می‌شود. اگر بخشی از عصب که داخل چشم است، درگیر شود، تورم و پرخونی سر عصب اپتیک هم وجود دارد و به این حالت پاپیلیت گفته می‌شود. اگر سر عصب ظاهر طبیعی داشته باشد، نوریت رتروبولبر وجود دارد. به ده نکته مهم زیر توجه کنید:
نکته اول: نوریت اپتیک سبب کاهش بینایی معمولا یک طرفه در مدت چند ساعت تا چند روز بصورت پیشرونده می‌شود. اغلب حرکات چشم دردناک هستند. اختلال دید رنگی هم وجود دارد.
نکته دوم: شایع‌ترین نقص میدان بینایی در بیماران مبتلا به نوریت اپتیک، کاهش حساسیت ۳۰ درجه مرکزی میدان بینایی است.
نکته سوم: در بیماران جوان، مهم‌ترین تشخیص افتراقی نوریت اپتیک، ادم پاپی است.ادم پاپی یعنی تورم سر عصب اپتیک در اثر افزایش فشار داخل جمجمه. ادم پاپی معمولا دو طرفه و نوریت اپتیک اغلب یک طرفه است. در ادم پاپی حدت بینایی، پاسخ مردمک به نور و دید رنگی طبیعی است و در بررسی میدان بینایی بزرگ شدن نقطه کور دیده می‌شود.
نکته چهارم: در تمام بیماران مبتلا به نوریت اپتیک باید ام آر آی مغز انجام شود.
نکته پنجم: در بیماران مبتلا به نوریت اپتیک نباید برای درمان از استروئید خوراکی به تنهایی استفاده شود. درمان خوراکی به تنهایی احتمال عود نوریت اپتیک را افزایش می‌دهد.
نکته ششم: اگر در ام آر آی بیمار پلاک‌هایی در ماده سفید مغز مشاهده شد، باید بدون در نظر گرفتن حدت بینایی بیمار درمان با استروئید وریدی و خوراکی انجام شود.
نکته هفتم: در بیمار مبتلا به نوریت اپتیک این موارد احتمال ابتلا به مولتیپل اسکلروز را افزایش می‌دهند: ۱- جنس مونث؛ ۲- مشاهده پلاک‌های دمیلیزان در ام آر آی؛ ۳- وجود باند الیگوکلونال در مایع مغزی نخاعی.
نکته هشتم: همراهی پاپیلیت با اگزودای شبکیه و یا خونریزی شبکیه در ناحیه پری پاپیلری، تشخیص مولتیپل اسکلروز را غیر محتمل می‌کند.
نکته نهم: استفاده از استروئید وریدی با دوز بالا سبب تسریع بهبود حدت بینایی در نوریت اپتیک می‌شود، اما دید نهایی در پایان یک سال را افزایش نمی‌دهد.
نکته دهم: پیش‌آگهی دید بیمار در نوریت اپتیک خوب است و در مدت چند هفته دید بیمار بتدریج بهبود می‌یابد و در ۷۰% بیماران دید ۲۰/۲۰ می‌شود؛ اما در این بیماران هم اختلال در تشخیص حسایسیت کنتراست و دید رنگی و دید سه بعدی ممکن است باقی بماند.
