به هر نوع کدورت عدسی کاتاراکت یا آب مروارید گفته می‌شود. کاتاراکت یکی از علل شایع کاهش بینایی است. به ده نکته مهم در ارتباط با کاتاراکت توجه کنید:
نکته اول: کاتاراکت شایع‌ترین علت نابینایی قابل برگشت در جهان است.
نکته دوم: بر اساس محل کدورت عدسی کاتاراکت را یه نوع هسته‌ای، کورتیکال و زیر کپسول خلفی تقسیم می‌کنند.
نکته سوم: مهم‌ترین و شایع‌ترین شکایت بیمار مبتلا به کاتاراکت، کاهش تدریجی بینایی است. از جمله دیگر شکایات می‌توان به پخش نور و دوبینی یک چشمی اشاره کرد. بیمار احساس می‌کند از پشت شیشه مات اطراف را نگاه می‌کند.
نکته چهارم: کاتاراکت هسته‌ای می‌تواند سبب نزدیک‌بین شدن چشم شود. علت این حالت، افزایش قدرت انکساری عدسی است.
نکته پنجم: بهترین روش برای بررسی کدورت عدسی و تعیین نوع آن، معاینه با اسلیت لمپ است.
نکته ششم: شایع‌ترین نوع کاتاراکت، نوع Senile است. در این نوع کاتاراکت، اگر کدورت هسته‌ای باشد، ابتدا دید دور بیمار مختل می‌شود و ممکن است دید نزدیک وی بهتر شود و بیمار بتواند بدون عینک پیرچشمی مطالعه کند. به این حالت Second Sight می‌گویند.
نکته هفتم: مصرف طولانی مدت کورتیکواستروئیدها (قطره چشمی، تزریقی، خوراکی یا استنشاقی) می‌تواند سبب ایجاد کاتاراکت از نوع زیر کپسولی خلفی شود.
نکته هشتم: اندیکاسیون‌های جراحی در کاتاراکت عبارتند از: ۱- شدت کدورت بحدی که زندگی و فعالیت روزانه بیمار تحت تاثیر قرار بگیرد؛ ۲- نیاز به معاینه ته چشم و دیدن شبکیه؛ ۳- ایجاد گلوکوم ناشی از کاتاراکت رسیده؛ ۴- ایجاد التهاب داخل چشمی ناشی از کاتاراکت رسیده.
نکته نهم: جراحی کاتاراکت به روش اصلی صورت می‌گیرد: ۱- داخل کپسولی: عدسی همراه با کپسول خارج می‌شود. بندرت از این روش استفاده می‌شود. ۲- روش خارج کپسولی: کپسول خلفی عدسی باقی گذاشته می‌شود.
نکته دهم: در روش فیکو با استفاده از قلم ظریف، توسط امواج ماورا صورت هسته را در داخل چشم خرد کرده، از چشم خارج می‌کنند. این روش نیاز به برش کوچکتری دارد و اغلب بخیه نمی‌خواهد.
