نفريت بينابينى حاد از جمله بيمارىهاى مهم و سؤالى در مبحث نفرولوژى است. ده نكته مهم را در مورد اين بيمارى مرور مىكنيم:
نكته اول: از جمله داروهاى مسبب AIN مىتوان به موارد زير اشاره كرد: 1ـ آنتىبيوتيكها: پنىسيلين، سفالوسپورين، داروهاى سولفا، سيپروفلوكساسين، آسيكلووير؛ 2ـ NSAIDs؛ 3ـ ديورتيكها: تيازيدها، فورسمايد، تريامترن؛ 4ـ ديگر داروها: سايمتيدين، مهار كنندههاى پمپ پروتون، فنىتوئين، آلوپورينول، داروهاى شيمىدرمانى.
نكته دوم: عفونتهاى سيستميك مانند بيمارى لژيونرها، لپتوسپيروز، عفونتهاى استرپتوككى، عفونت CMV وعفونتهاى اوليه كليه مانند پيلونفريت حاد باكتريايى و اختلالات اتوايميون مانند ساركوئيدوز و سندرم شوگرن از جمله ديگر علل نفريت بينابينى حاد هستند.
نكته سوم: نفريت بينابينى حاد (AIN) با التهاب و ادم بافت بينابينى كليهها مشخص مىشود. گلومرولها و عروق كليوى سالم هستند.
نكته چهارم: AIN با كاهش حاد و سريع عملكرد كليه همراه است و از جمله علل شايع آسيب حاد كليوى به شمار مىرود و 15 تا 27% موارد AKI را شامل مىشود.
نكته پنجم: در بيشتر موارد AIN بطور ناگهانى و در مدت چند روز از تماس با ماده مسبب درگيرى آغاز مىشود.
نكته ششم: از جمله تظاهرات بالينى مشخصه AIN مىتوان به راش، تب و ائوزينوفيلى اشاره كرد.
نكته هفتم: در نفريت بينابينى حاد در بررسىهاى آزمايشگاهى ممكن است پروتئينورى (كمتر از 1 گرم در روز) يا هماچورى هم وجود داشته باشد، اما اليگورى ناشايع است. در بررسىهاى آزمايشگاهى علاوه بر بالا بودن سطح كراتينين سرم، در آزمايش ادرار يافتههاى اختصاصى نظير WBC، RBC و كست WBC ديده مىشود.
نكته هشتم: يافتن ائوزينوفيل در ادرار (با رنگآميزى هانسل يا رايت) بشدت AIN را مطرح مىكند، اما فقدان ائوزينوفيل AIN را رد نمىكند.
نكته نهم: در بررسى ماكروسكوپى در AIN كليهها متورم و رنگپريده هستند. از نظر بافتشناسى شاهعلامت AIN ادم بينابينى و ارتشاح سلولهاى التهابى در بافت بينابينى است.
نكته دهم: براى درمان نفريت بينابينى حاد بايد مصرف داروى مسبب را قطع كرد و عفونت يا بيمارى اتوايميون زمينهاى را درمان نمود. در مورد نقش استروئيدها در محدود كردن روند التهابى اختلاف نظر وجود دارد، اما تجويز زودهنگام (در مدت 7 تا 14 روز) استروئيدها مىتواند از مدت AIN بكاهد و از كليه محافظت كند.
