تتراسیکلین‌ها هم از جمله گروه‌های مهم آنتی‌بیوتیکی هستند. در زیر ده نکته مهم تستی و کاربردی را در مورد این داروها مرور می‌کنیم:
نکته اول: تتراسیکلین‌ها وسیع الطیف و باکتریواستاتیک هستند و سنتز پروتئین را در باکتری‌ها مهار می‌کنند.
نکته دوم: داکسی‌سیکلین عمدتا از طریق مدفوع دفع می‌شود، اما سایر داروهای این گروه عمدتا از طریق ادرار از بدن خارج می‌شوند.
نکته سوم: از جمله کاربردهای اولیه تتراسیکلین‌ها می‌توان به درمان عفونت با مایکوپلاسما پنومونیه (در بزرگسالان)، کلامیدیا، ریکتزیا، ویبریوها و برخی از اسپیروکت‌ها اشاره کرد. امروزه داکسی‌سیکلین جایگزین ماکرولیدها برای درمان پنومونی کسب شده در جامعه است.
نکته چهارم: داکسی‌سیکلین و مینوسیکلین می‌توانند سبب سرگیجه برگشت‌پذیر شوند.
نکته پنجم: دوز بالای تتراسیکلین‌ها بویژه در زنان حامله و بیماران مبتلا به بیماری کبدی می‌تواند سبب نکروز کبد شود.
نکته ششم: مصرف تتراسیکلین تاریخ مصرف گذشته می‌تواند سبب اسیدوز توبولر کلیوی (سندرم فانکونی) شود.
نکته هفتم: دمکلوسیکلین اثر کلیوی ADH را مهار می‌کند و از آن برای درمان تومورهای مترشحه ADH استفاده می‌شود.
نکته هشتم: تیگه‌سیکلین می‌تواند بر روی ارگانیسم‌های مقاوم به تتراسیکلین‌های استاندارد موثر باشد. این دارو بر روی کوکسی‌های گرم مثبت مقاوم به متی‌سیلین و وانکومایسین هم موثر است و فقط بصورت داخل وریدی تجویز می‌شود.
نکته نهم: تتراسیکلین‌ها بویژه دمکلوسیکلین می‌توانند سبب افزایش حساسیت به اشعه ماورا بنفش شوند.
نکته دهم: نیمه عمر داکسی‌سیکلین و مینوسیکلین بیشتر از دیگر تتراسیکلین‌ها است (تیگه‌سیکلین نیمه عمر 30 تا 36 ساعت دارد).
