نکته اول: در کودکانی که با سن کمتر از ۱ ماه دچار تب میشوند، باید ارزیابی کامل خون، ادرار و مایع مغزی نخاعی انجام شود و آنتیبیوتیک Empirical تجویز شود.
نکته دوم: عفونت ادراری شایعترین عفونی باکتریایی جدی در سنین کمتر از ۶ ماه است.
نکته سوم: ویروسها شایعترین علل فارنژیت هستند، اما اگر توسط آزمون سریع آنتیژنی یا کشت، استرپتوکک گروه A از بیمار جدا شد، باید برای جلوگیری از ایجاد تب روماتیسمی حاد درمان انجام شود. پنیسیلین یا آموکسیسیلین خط اول درمان است.
نکته چهارم: شایعترین علت اتیت خارجی در کودکان پسودوموناس آئروژینوزا است.
نکته پنجم: کروب یا لارنگوتراکئوبرونشیت شایعترین عفونت بخش میانی دستگاه تنفسی است و توسط ویروس پاراآنفلوآنزا ایجاد میشود و با وجود استریدور مشخص میگردد. درمان با بخور سرد، استروئید خوراکی و اپینفرین راسمیک نبولیزه انجام میشود.
نکته ششم: برونشیولیت نوعی عفونت شایع بخش تحتانی دستگاه تنفسی در کودکانی هست که کمتر از ۲ سال سن دارند و بطور تیپیک توسط RSV ایجاد میشود و تنها نیاز به درمان حمایتی دارد.
نکته هفتم: پنوموکک شایعترین علت پنومونی بعد از دوره نوزادی هست. برای درمان پنومونی کسب شده در جامعه در کودکان، آموکسیسیلین و آمپیسیلین درمانهای خط اول هستند.
نکته هشتم: در کودکان استرپتوککها شایعترین علل اندوکاردیت دریچه طبیعی هستند، در اندوکاردیت دریچه مصنوعی عفونت استافیلوککی شیوع بیشتری دارد.
نکته نهم: در صورتی که اندیکاسیون داشته باشد، خط اول درمان اسهال مسافر در کودکان آزیترومایسین است.
نکته دهم: استافیلوکک ارئوس شایعترین علت باکتریایی آرتریت سپتیک است.