شکستگی انتهای تحتانی استخوان رادیوس با جابجایی به پشت، شکستگی کالیس نامیده می‌شود که مهم و شایع است و نکات مهم آن را مرور می‌کنیم:
نکته اول: شکستگی کالیس در ناحیه متافیز دیستال رادیوس روی می‌دهد. قطعه دیستال به سمت دورسال جابجا می‌شود.
نکته دوم: شکستگی کالیس خارج مفصلی است.
نکته سوم: شکستگی کالیس در افراد مسن به سبب استئوپوروز شایع‌تر از جوانان است.
نکته چهارم: علت شکستگی کالیس زمین خوردن روی دست است در حالی که مچ دست به بالا خم شده است.
نکته پنجم: در بیمار مبتلا به شکستگی کالیس در معاینه مچ دست نمایی شبیه به چنگال غذاخوری دارد: Silver Fork Defomity.
نکته ششم: اگر شکستگی کالیس چند تکه‌ای نباشد و پایدار باشد، با بیهوشی عمومی یا موضعی جا انداخته می‌شود و گچ بلند دست گرفته می‌شود. اگر شکستگی ناپایدار باشد، بعد از جا انداختن با پین ارتوپدی (بدون باز کردن محل شکستگی) بی‌حرکت می‌شود و بعد گچ گرفته می‌شود.
نکته هفتم: زمان بی‌حرکت کردن در شکستگی کالیس ۵ تا ۶ هفته است.
نکته هشتم: یک هفته بعد از جااندازی شکستگی کالیس باید رادیوگرافی مجدد گرفته شود تا اگر شکستگی جابجایی پیدا کرده بود، مجددا جا انداخته شود.
نکته نهم: از جمله عوارض شکستگی کالیس می‌توان به این موارد اشاره کرد: ۱- بدجوش خوردن؛ ۲- سندرم تونل کارپ؛ ۳- پارگی تاندون اکستانسور بلند شست؛ ۴- آتروفی سودک.
نکته دهم: پارگی تاندون اکستانسور بلند شست در اثر سایش تاندون با محل شکستگی کالیس بوجود می‌آید و در شکستگی‌های بدون جابجایی شایع‌تر است و اغلب دیررس ایجاد می‌شود.
