در زیر ده نکته بسیار مهم و تستى در مورد ملانوم بدخیم را مرور مىکنیم (مطالب بر اساس جراحی لاورنس ارائه شده‌اند، اما در درماتولوژی هم به کار شما می‌آیند):
نکته اول: ملانوم بدخیم بصورت ضایعه پوستى ABCDE ظاهر مى‌شود: A: نامتقارن است؛ B: حاشیه نامنظم دارد؛ C: تغییر رنگ دارد؛ D: قطر بیش از ۶ میلى‌متر دارد؛ E: تغییر کرده است (Evolution).
نکته دوم: ضایعه مشکوک (براى ملانوم بدخیم) باید با حاشیه ۱ تا ۳ میلى‌متر تا چربى زیر جلدى و با ضخامت کامل بیوپسى شود. البته اگر به سبب اندازه یا محل تومور نتوان بیوپسى اکسیزیونال را انجام داد، آن وقت مى توان اقدام به بیوپسى با پانچ یا بیوپسى انسیزیونال کرد.
نکته سوم: به دنبال تأئید تشخیص ملانوم بدخیم، باید درمان بشرح زیر انجام شود: ۱ـ اگر ضخامت ضایعه ۱ میلى‌متر یا کمتر باشد باید ضایعه با حاشیه ۱ سانتى‌مترى (از بافت سالم) برداشته شود؛ ۲ـ در ضایعاتى که بیش از ۱ میلى‌متر ضخامت دارند، باید حاشیه ضایعه ۲ سانتىمتر برداشته شود.
نکته چهارم: ملانوم گسترش یابنده سطحى شایعترین نوع ملانوم است (۷۰%) و شایعترین محل ایجاد آن ساق پا در خانمها و پشت در آقایان مىباشد.
نکته پنجم: حداکثر میزان بروز ملانوم گسترش یابنده سطحى دهه پنجم است. تومور داراى هر دو مرحله رشد شعاعى و عمودى است و در مراحل ابتدایى رنگهاى متعددى (قهوه اى، آبى و سیاه) دارد. در مراحل پیشرفته تر ندولاریته قابل لمس است و نشان دهنده مرحله رشد عمودى تومور مىباشد.
نکته ششم: ملانوم ندولر ۱۵-۱۰% ملانومها را شامل مى شود و بدخیمترین نوع است، چرا که مرحله رشد عمودى آن بارزتر است.
نکته هفتم: ملانوم ندولر در مردان دو برابر زنان شیوع دارد و رنگى آبى سیاه دارد و تعییرات رنگ آن کمتر از نوع گسترش یابنده سطحى است.
نکته هشتم: ملانوم لنتیگو مالینگنا کمترین تهاجم را در بین انواع ملانوم دارد و با رشد آهسته و تدریجى مشخص مى‌شود. این نوع ملانوم در مناطقى از پوست صورت، دست و گردن که در تماس با نور آفتاب بوده اند، در افراد مسن ایجاد مى‌شود.
نکته نهم: ملانوم آکرال در کف دستها و پاها و زیر ناخنها ایجاد مى‌شود؛ در زیر ناخن، ممکن است مرحله رشد شعاعى تومور بصورت نوارى به رنگ قهوهاى تیره نامنظم خود را نشان بدهد.
نکته دهم: بیشتر متاستازهاى دوردست در مدت ۵ سال از تشخیص ملانوم بدخیم ظاهر مى‌شوند؛ جراحى درمان اصلى براى ملانوم متاستاتیک است.
