نکته اول: شایع‌ترین علت انسداد مکانیکی روده بزرگ، تومور (کارسینوم) است. در صورت ایجاد در کولون چپ احتمال انسداد بیشتر است.
نکته دوم: از جمله علل انسداد مکانیکی روده بزرگ می‌توان به این موارد اشاره کرد: ۱- تومورها؛ ۲- فتق‌ها؛ ۳- ولولوس؛ ۴- دیورتیکولیت؛ ۵- انواژیناسیون.
نکته سوم: به دنبال انسداد مکانیکی روده بزرگ، با گذشت زمان، روده از محل انسداد به سمت عقب متسع می‌شود و سکوم اغلب بیشترین قطر را پیدا می‌کند، حتی اگر محل انسداد دور از سکوم (در کولون سیگموئید) باشد. روده بزرگ اغلب در حالت طبیعی آب را بازجذب می‌کند و به همین دلیل در جریان انسداد روده بزرگ سطح مایع هوا کم است یا وجود ندارد.
نکته چهارم: در جریان انسداد روده بزرگ، کولون تا محل انسداد متسع است، از آن‌جا که تعداد لوپ‌های روده بزرگ زیاد نیست، در رادیوگرافی ساده، تصویر این لوپ‌ها روی هم نمی‌افتد و به همین دلی گاه می‌توان محل انسداد را تشخیص داد (آخرین بخش حاوی هوای روده).
نکته پنجم: در انسداد روده بزرگ، در رادیوگرافی شکم سکوم اغلب متسع‌ترین بخش کولون است و وقتی قطر آن به ۱۲ تا ۱۵ سانتی‌متر برسد، خطر پارگی وجود دارد.
نکته ششم: در انسداد روده بزرگ، در رادیوگرافی شکم، روده باریک متسع نیست، مگر آن که دریچه ایلئوسکال نارسا باشد. رکتوم بدون هوا است یا هوای کمی دارد. سطح مایع هوا کم است.
نکته هفتم: در صورت نارسا بودن دریچه ایلئوسکال، در رادیوگرافی شکم، انسداد روده بزرگ می‌تواند ظاهری شبیه به انسداد روده باریک داشته باشد. در این حالت با افزایش فشار داخل کولون؛ دریچه ایلئوسکال باز می‌شود و بخش متسع روده بزرگ به داخل روده باریک و رو به عقب دکمپرس می‌شود.
نکته هشتم: در صورت شک به انسداد روده بزرگ، نباید از ماده حاجب خوراکی استفاده کرد. با رسیدن باریم به محل انسداد آب موجود در آن جذب شده، ویسکوزیته آن افزایش می‌یابد و می‌تواند سبب تشدید انسداد شود.
نکته نهم: در سی‌تی اسکن، انسداد روده بزرگ با این موارد مشخص می‌شود: ۱- اتساع روده بزرگ تا محل انسداد یعنی Transition Point؛ ۲- طبیعی بودن قطر روده دیستال به محل انسداد؛ ۳- مشخص بودن علت انسداد: به عنوان مثال کارسینوم (بصورت توده بافت نرم).
نکته دهم: اگر علت انسداد ولولوس سیگموئید باشد، در رادیوگرافی شکم بخش متسع سیگموئید شبیه به دانه قهوه به نظر می‌رسد.
