اورتریت در مردان بسیار مهم است و سوالی! هم در عفونی و هم در اورولوژی! نکات زیر را بر اساس هاریسون ۲۰۲۲ بخوانید. در فردی که مشکوک به ابتلا به اورتریت است، باید ۴ کار انجام شود: ۱- تائید تشخیص؛ ۲- بررسی عوارض (سیستیت و پروستاتیت)؛ ۳- تعیین اتیولوژی (گنوککی یا غیر گنوککی)؛ ۴- درمان.
نکته اول: براى تأئید تشخیص اورتریت در مردان، اگر به دنبال دوشیدن اورترا از قدام به خلف ترشح چرکى یا چرکى موکوسى خارج نشود، با سواب از قدام اورترا نمونه برداشته مىشود و رنگآمیزى گرم صورت مىگیرد. وجود ۲ نوتروفیل یا بیشتر در هر فیلد ۱۰۰۰ برابر میکروسکوپ نشاندهنده اورتریت است، در اورتریت گنوککى دیپلوکک گرم منفى در داخل سلولها دیده مىشود.
نکته دوم: براى تأئید تشخیص اورتریت در مردان، بجاى نمونهگیرى از ترشحات اورترا، مىتوان ۳۰-۲۰ میلىلیتر اول ادرار را از نظر سلولهاى التهابى بررسى کرد. وجود ۱۰ لوکوسیت یا بیشتر در هر HPF یا مثبت شدن لوکوسیت استراز نشاندهنده اورتریت است.
نکته سوم: در مردى که مبتلا به دیزورى است، اما شواهد اورتریت را نشان نمىدهد و در مردى که از نظر جنسى غیر فعال است و دچار اورتریت شده است، باید پروستات معاینه شود، U/A و U/C به منظور رد پروستاتیت باکتریایى و سیستیت صورت گیرند.
نکته چهارم: اگر در رنگآمیزى گرمِ اگزوداى اورترایى که حاوى سلولهاى التهابى است، دیپلوکک گرم منفى یافت نشود، تشخیص NGU (اورتریت غیر گنوککى) مطرح مىشود. با این حال در بیشتر مردان علامتدار همزمان مىتوان با استفاده از NAATs بر روى نمونه ابتداى ادرار، عفونت با گنوکک یا کلامیدیا تراکوماتیس را تشخیص داد.
نکته پنجم: در ۳۰% از اورتریتهاى گنوککى اسمیر اورترا منفى است.
نکته ششم: اگر گنوکک و یا کلامیدیا به عنوان عامل اورتریت یافت نشوند، خطر عود NGU بیشتر است.
نکته هفتم: اگر در رنگآمیزى گرمِ نمونه ترشح اورترا گنوکک یافت نشود، اورتریت با تشخیص NGU با داروهایى نظیر آزیترومایسین (۱ گرم در دوز منفرد) یا داکسىسیکلین (۱۰۰ میلىگرم خوراکى bid براى ۷ روز) درمان مىشود.
نکته هشتم: اگر در رنگآمیزى گرم ترشحات اورترا گنوکک یافت شد و یا هیچ نوع آزمون تشخیصى براى رد قطعى گنورهآ انجام نگرفت، درمان با سفتریاکسون ۲۵۰ میلىگرم داخل عضلانى به همراه آزیترومایسین صورت مىگیرد.
نکته نهم: اگر پس از درمان همچنان اورتریت وجود داشته باشد، یا عود کند، در صورتى که عفونت به تماس مجدد یا عدم تحمل درمان نسبت داده شود، درمان اولیه تکرار مىشود. یادتان باشد که بیشتر موارد اورتریتهاى پایدار از عفونت با M.genitalium ناشى مىشوند و باید بسرعت ارزیابى و درمان انجام شود. اگر M.genitalium تشخیص داده شد باید بر اساس حساسیت ارگانیسم درمان اورتریت پایدار با آزیترومایسین یا موگسىفلوکساسین انجام شود.
نکته دهم: در مردان هتروسکسوالى که احتمال تماس با تریکومونیازیس در آنها بالا است، باید با بررسى(NAAT) نمونه سواب اورترا یا نمونه بخش اول ادرار از نظر وجود تریکوموناس واژینالیس، تشخیص تأئید شده، درمان با مترونیدازول یا تینیدازول (۲ گرم دوز منفرد) انجام شود.
