همیشه سوال‌های آزمون‌های پزشکی از مطالب شایع نمی‌آیند و برخی اوقات همین بیماری‌های غیر شایع هستند که برایمان مشکل ایجاد می‌کنند. در زیر به ده مورد از بیماری‌های درماتولوژیک اشاره می‌کنیم که در آزمون‌های دستیاری و پیش‌کارورزی از آن‌ها سوال آمده است. حتما این موارد را بخوانید و آن‌ها را بخاطر داشته باشید:
اول: نوتالژیا پارستتیکا: نوعى خارش مزمن و لوکالیزه است که بویژه در فضاى بین دو کتف و در درماتومهاى T2-T6 ایجاد مىشود. بیمار احساس خود را بصورت مجموعهاى از احساس خارش و سوزش توصیف مىکند. ضایعه اختصاصى در پوست وجود ندارد و تنها عوارض ناشى از خاراندن و سایش پوست دیده مىشود. علت این خارش تحت فشار قرار گرفتن اعصاب در حین عبور از بین عضلات پشت است.
دوم: آکانتوزیس نیگریکانس: افزایش ضخامت و هیپرپیگمانتاسیون مخملى در نواحى فلکسور است که عمدتا با دیابت و چاقى و دیگر اندوکرینوپاتىها همراهى دارد. نوع همراه با بدخیمى (آدنوکارسینوم دستگاه گوارش) سریع و ناگهانى ظاهر مىشود.
سوم: Pitting: فرورفتگى ظریف صفحه ناخن است که به سبب اختلال کراتینیزاسیون در بخش پروگزیمال ماتریکس ناخن و تجمع سلولهاى پاراکراتوتیک در صفحه ناخن ایجاد مىشود. این سلولها با حرکت ناخن به جلو از بین مىروند و جاى آن‌ها فرورفتگىهاى ظریف باقى مىماند. Pitting در پسوریازیس، آلوپسى آرهآتا، درماتیت، تروما و لیکنپلان دیده مىشود.
چهارم: Beaus line: فرورفتگى خطى عرضى ناخن به علت توقف موقتى فعالیت ماتریکس ناخن است و عمق آن نشاندهنده شدت آسیب و عرض آن بیانگر طول مدت عارضه است. مهمترین علل Beaus line تحریک و تروماى ماتریکس ناخن، درماتیت، پارونشیاى مزمن یا برخى از داروها است. این علامت در تب بالا و اریترودرمى هم دیده مىشود.
پنجم: لوکونیشیا: به سفید شدن صفحه ناخن لوکونیشیا مىگویند که مىتواند به اشکال زیر وجود داشته باشد: ۱ـ نوع منقوط: سفید شدن نقطهاى پروگزیمال صفحه ناخن است که به دنبال رشد ناخن محو مىشود. معمولاً در اثر تروما ایجاد مىشود و در کودکان شایعتر است. ۲ـ نوع خطى: خطوط سفید و عرضى بر روى ناخن ایجاد مىشوند. این نوع لوکونیشیا در زنان شایعتر است و معمولاً ناشى از تروما مىباشد. ۳ـ نوع منتشر: ناخن بطور کامل سفید مىشود. نادر و بیشتر ارثى است.
ششم: تریکوتیلومانیا: با کشیدن مکرر مو، بطورى که سبب ریزش موى شدید شود، مشخص مىگردد. بیمار میل شدید به کشیدن مو پیدا مىکند و بعد از کشیدن مو، اضطراب وى بطور موقت برطرف مىشود. تریکوتیلومانیا نوعى تیک عادتى است که عمدتا در کودکان کم سن و سال دیده مىشود و در جنس مؤنث شیوع بیشتر دارد. پچ کم مو با حاشیه نامنظم و زاویهدار دیده مىشود که دانسیته موهاى روى آن بشدت کاهش یافته است. برخلاف آلوپسى آرهآتا ناحیه مورد نظر کاملاً بدون مو نیست. موهاى کوتاه شکسته شده با اندازههاى مختلف در منطقه مشاهده مىشوند. معمولاً محلهاى در دسترس نظیر ناحیه فرونتوپاریتال سر، ابرو و مژه گرفتار مىشود.
هفتم: خال اُتا: در دوران شیرخوارگى یا در حول و حوش بلوغ ظاهر مىشود و تا آخر عمر باقى مىماند. در جنس مؤنث شایعتر است و بیشتر محل توزیع دو شاخه اول عصب زوج ۵ را گرفتار مىکند و به همین دلیل در اطراف چشم، ناحیه گیجگاهى، پیشانى، گونه، گوش، بینى و ملتحمه دیده مىشود. ضایعه بصورت پچ آبى قهوهاى یک طرفه دیده مىشود.
هشتم: خال ملانوسیتى مادرزادى: خالى است که از بدو تولد وجود دارد. این خال از تکثیر ملانوسیتهاى خوشخیم تشکیل شده است (که مىتوانند داخل اپىدرم، درم یا هر دو باشند). خال مادرزادى بیشتر تنه را گرفتار مىکند. نوع کوچک و متوسط آن گرد یا بیضى بوده، نسبتا قرینه است و گاه هیپرتریکوز با موهاى ضخیم روى آن وجود دارد؛ ممکن است ضخیم و زگیلى شکل (وروکو) باشد. با افزایش سن با نسبت به رشد بدن اندازه خال مادرزادى بزرگ مىشود و ممکن است برجستهتر شود.
نهم: بیمارى بوون: نوعى SCC درجا است که به شکل پلاکهایى کراسته یا پوستهدار و قرمز رنگ دیده مىشود. عامل اصلى این ضایعه نور ماوراءبنفش آفتاب است، گرچه آرسنیک نیز مىتواند باعث این بیمارى شود. گرچه در هر جایى از سطح پوست یا سطوح مخاطى ممکن است دیده شود ولى بیشتر در ساق پاى زنان مسن دیده مىشود.
دهم: Orf: عفونتى ویروسى (پاراپاکس ویروس) است که بیشتر در دامداران، دامپزشکان و قصابها دیده مىشود و شایعترین محل آن دست است. به دنبال تماس با حیوان عفونى (بویژه تماس با ناحیه اطراف دهان حیوان)، پاپولى ایجاد مىشود که تبدیل به ضایعهاى تارگوئید مىگردد و بعد تبدیل به ندول مىشود که ابتدا مترشحه است و بعد خشک مىگردد. این ضایعه خودبخود و بدون اسکار پسرفت مىکند.
