به سراغ تصویربرداری ستون مهره‌ها از رادیولوژی هرینگ می‌رویم. ده نکته مهم در مورد بیرون‌زدگی دیسک بین مهره‌ای می‌خوانیم:
نکته اول: تنها ۲% از بیماران مبتلا به کمردرد حاد، دچار بیرون‌زدگی دیسک بین مهره‌ای هستند.
نکته دوم: در ناحیه کمری ستون مهره‌ها، بیرون‌زدگی دیسک سبب کمر درد و سیاتیکا می‌شود، اما در ناحیه گردنی، بیرون‌زدگی دیسک می‌تواند رادیوکولوپاتی و میلوپاتی ایجاد کند.
نکته سوم: MRI روش انتخابی برای ارزیابی بیرون‌زدگی دیسک بین مهره‌ای است.
نکته چهارم: در ناحیه گردنی شایع‌ترین محل بیرون‌زدگی دیسک بین مهره‌ای در سطوح C4-C5، C5-C6 و C6-C7 است.
نکته پنجم: در ناحیه کمری، بیرون‌زدگی دیسک در سطح دیسک‌های سه مهره پائین کمری روی می‌دهد و بیرون‌زدگی دیسک L4-L5 شایع‌ترین است.
نکته ششم: در مقایسه با بخش گردنی و کمری ستون مهره‌ها، دیسک‌های بخش توراسیک بسیار پایدار هستند. بخشی از این پایداری مربوط به محافظت قفسه سینه (دنده‌ها) می‌شود که آن‌ها را احاطه می‌کنند.
نکته هفتم: به سبب دژنراسیون فیبرهای آنولار اطراف دیسک، یا در اثر تروما، این فیبرها پارها می‌شوند ماده دیسک بیرون می‌زند. این بیرون‌زدگی می‌تواند با یا بدون کمر درد باشد: با پاره شدن فیبرهای آنولار، نوکلئوس پولپوزوس از بخش ضعیف لیگامان طولی خلفی (اغلب بصورت خلفی خارجی) بیرون می‌زند.
نکته هشتم: ماده بیرون‌زده دیسک بین مهره‌ای ممکن است با دیسک اصلی ارتباط داشته باشد و یا کاملا وارد کانال نخاعی شده باشد. علایم درگیری به تحت فشار قرار گرفتن حاد ریشه عصبی مربوط می‌شوند.
نکته نهم: بیرون‌زدگی دیسک را می‌توان به کمک سی‌تی اسکن یا MRI مشاهده کرد. در سی‌تی اسکن می‌توان ماده دیسک را دید که بر روی ریشه عصبی یا ساک تکا فشار وارد می‌کند. در MRI ماده دیسک بیرون‌زده معمولا بیرون‌زدگی فوکال غیر متقارن ماده دیسک Hypointense است که از حدود آنولوس فیبروزوس خارج شده است.
نکته دهم: سندرم پست لامینکتومی با درد مداوم در پشت یا پاها به دنبال عمل جراحی روی ستون مهره‌ها مشخص می‌شود. در برخی از مطالعات، تا ۴۰% از بیماران دچار این نوع درد گزارش شده‌اند. MRI با گادولینیوم می‌توان علت درد را (تداوم یا عود بیرون‌زدگی دیسک و یا ایجاد اسکار) تشخیص داد.