قبل از خواندن نکات مهم مربوط به تصویربرداری ستون مهرهها، نکات مهم زیر را در مورد ساختمان ستون مهرهها در تصویربرداری بخوانید:
نکته اول: هر مهره دارای دو قسمت است: ۱- بدنه از استخوان اسفنجی و ۲- اجزای خلفی از استخوان متراکم (شامل پدیکلها، لامیناها، فاستها، زوائد عرضی و زائده شوکی).
نکته دوم: از سطح C3 تا سطح L5، بدنه مهرهها تقریبا شکل مستطیل دارند و ارتفاع قدام و خلف آنها یکسان است.
نکته سوم: فاستهای مفصلی زوائد آرتیکولار فوقانی و تحتانی پوشیده شدهاند: این مفاصل فاست، مفاصل سینوویال حقیقی هستند.
نکته چهارم: در نمای فرونتال، در هر جسم مهرهای، پدیکلها بصورت بیضوی در دو سمت دیده میشوند. دیدن پدیکل L5، حتی در حالت طبیعی دشوار است.
نکته پنجم: دیسک بین مهرهای مرکزی ژلاتینی دارد که نوکلئوس پولپوزوس نامیده میشود و توسط آنولوس فیبروزوس احاطه شده است که از الیاف فیبروزی غضروفی در داخل و الیاف غضروفی (Sharpey’s Fiber) در خارج تشکیل شده است.
نکته ششم: نخاع از مدولا ابلانگاتا شروع میشود و تا سطح L1-L2 ادامه مییابد (کونوس مدولاریس).
نکته هفتم: اعصاب نخاعی بر اساس محلی که از کانال نخاعی خارج میشوند، شماره گذاری میشوند. اعصاب نخاعی C1-C7 از بالای مهره هم نام خود خارج میشوند. عصب C8 از فاصله بین مهره هفتم گردنی و مهره اول توراسیک خارج میشود و دیگر اعصاب از پائین مهره هم نام خود خارج میشوند.
نکته هشتم: ارتفاع نسبی فضای دیسک در بخشهای مختلف ستون مهرهها متفاوت است:
- در بخش گردنی، فضاهای دیسک ارتفاع برابر دارند.
- در بخش توراسیک، فضاهای دیسک مختصری کمتر از بخش گردنی، اما همچنان برابر هستند.
- در بخش کمری، ارتفاع فضاهای دیسک بتدریج زیاد میشود؛ بجز فضای دیسک L5-S1 که ارتفاعی برابر یا مختصری کمتر از فضای دیسک L4-L5 دارد.
نکته نهم: در MRI T1-Weighted ساژیتال، در حالت طبیعی جسم مهرهها شدت سیگنال بالا دارند (روشن هستند)، شدت سیگنال دیسکها کمتر است و CSF شدت سیگنال پائین دارد (تیره است).
نکته دهم: در MRI T2-Weighted جسم مهره شدت سیگنال مختصری کمتر نسبت به دیسک دارد، در حالی که CSF روشن دیده میشود.