ده نکته بسیار بسیار مهم در مورد ستون مهره‌ها در تصویربرداری!

قبل از خواندن نکات مهم مربوط به تصویربرداری ستون مهره‌ها، نکات مهم زیر را در مورد ساختمان ستون مهره‌ها در تصویربرداری بخوانید:

نکته اول: هر مهره دارای دو قسمت است: ۱- بدنه از استخوان اسفنجی و ۲- اجزای خلفی از استخوان متراکم (شامل پدیکل‌‌ها، لامینا‌ها، فاست‌ها، زوائد عرضی و زائده شوکی).

نکته دوم: از سطح C3 تا سطح L5، بدنه مهره‌ها تقریبا شکل مستطیل دارند و ارتفاع قدام و خلف آن‌ها یکسان است. 

نکته سوم: فاست‌های مفصلی زوائد آرتیکولار فوقانی و تحتانی پوشیده شده‌اند: این مفاصل فاست، مفاصل سینوویال حقیقی هستند.

نکته چهارم: در نمای فرونتال، در هر جسم مهره‌ای، پدیکل‌ها بصورت بیضوی در دو سمت دیده می‌شوند. دیدن پدیکل L5، حتی در حالت طبیعی دشوار است. 

نکته پنجم: دیسک بین مهره‌ای مرکزی ژلاتینی دارد که نوکلئوس پولپوزوس نامیده می‌شود و توسط آنولوس فیبروزوس احاطه شده است که از الیاف فیبروزی غضروفی در داخل و الیاف غضروفی (Sharpey’s Fiber) در خارج تشکیل شده است.

نکته ششم: نخاع از مدولا ابلانگاتا شروع می‌شود و تا سطح L1-L2 ادامه می‌یابد (کونوس مدولاریس).

نکته هفتم: اعصاب نخاعی بر اساس محلی که از کانال نخاعی خارج می‌شوند، شماره گذاری می‌شوند. اعصاب نخاعی C1-C7 از بالای مهره هم نام خود خارج می‌شوند. عصب C8 از فاصله بین مهره هفتم گردنی و مهره اول توراسیک خارج می‌شود و دیگر اعصاب از پائین مهره هم نام خود خارج می‌شوند.

نکته هشتم: ارتفاع نسبی فضای دیسک در بخش‌های مختلف ستون مهره‌ها متفاوت است:

  • در بخش گردنی، فضاهای دیسک ارتفاع برابر دارند.
  • در بخش توراسیک، فضاهای دیسک مختصری کمتر از بخش گردنی، اما همچنان برابر هستند.
  • در بخش کمری، ارتفاع فضاهای دیسک بتدریج زیاد می‌شود؛ بجز فضای دیسک L5-S1 که ارتفاعی برابر یا مختصری کمتر از فضای دیسک L4-L5 دارد.

نکته نهم: در MRI T1-Weighted ساژیتال، در حالت طبیعی جسم مهره‌ها شدت سیگنال بالا دارند (روشن هستند)، شدت سیگنال دیسک‎‌ها کمتر است و CSF شدت سیگنال پائین دارد (تیره است).

نکته دهم: در MRI T2-Weighted جسم مهره شدت سیگنال مختصری کمتر نسبت به دیسک دارد، در حالی که CSF روشن دیده می‌شود.