ده نکته بسیار مهم در مورد تصویربرداری کارسینوم و پولیپ کولون!

با هم رادیولوژی هرینگ را مرور می‌کنیم: نوبت می‌رسد به پولیپ‌های کولون و کانسر کولون! به ده نکته مهم زیر توجه کنید.

نکته اول: میزان بروز پولیپ‌های کولون با افزایش سن بیشتر می‌شود؛ همچنین با افزایش اندازه پولیپ بر خطر بدخیمی آن افزوده می‌شود.

نکته دوم: بیشتر پولیپ‌های کولون از نوع هیپرپلاستیک هستند و پتانسیل بدخیمی ندارند. خطر بدخیمی پولیپ‌های آدنوماتو پائین است؛ اما با افزایش اندازه پولیپ این خطر افزایش می‌یابد؛ بطوری که احتمال بدخیمی در پولیپ‌های بزرگ‌تر از ۱.۵ سانتی‌متر حدود ۱۰% است. به همین دلیل تشخیص زودهنگام و برداشتن پولیپ‌های آدنوماتو از خطر ایجاد ترانسفورماسیون بدخیم می‌کاهد.

نکته سوم: پولیپ‌های کولون را می‌توان با باریم انما، سی‌تی کولونوگرافی یا کولونوسکوپی اپتیکال مشاهده کرد.

نکته چهارم: در سی‌تی کولونوگرافی با استفاده از اسکنرهای سریع‌تر و جدیدتر سی‌تی و استفاده از الگوریتم‌های پیچیده کامپیوتری می‌توان ظاهر داخل مجرای روده را ترسیم کرد، بدون آن که نیاز به اندوسکوپ باشد. با این روش می‌توان دیگر ساختمان‌های شکمی خارج از کولون را هم مشاهده نمود.

نکته پنجم: پولیپ‌های کولون ممکن است مسطح باشند (و مستقیم به دیواره کولون اتصال داشته باشند) و یا پایه‌دار باشند و توسط ساقه‌ای به دیواره کولون متصل شده باشند.

نکته ششم: گاه پولیپ کولون می‌تواند به عنوان نقطه شروع انواژیناسیون عمل کند: پولیپ بخشی از روده را به داخل مجرای بخشی که درست جلوی آن است، می‌کشاند و در نتیجه این حالت روده پروگزیمال به محل انواژیناسیون می‌تواند دچار انسداد و در نتیجه متسع شود. انواژیناسیون می‌تواند ظاهر Coiled-Spring در تصویربرداری ایجاد کند.

نکته هفتم: کانسر کولون شایع‌ترین کانسر مجرای گوارش است و شایع‌ترین محل آن ناحیه رکتوسیگموئید می‌باشد.

نکته هشتم: از جمله عوامل خطرساز برای ایجاد کانسر کولون می‌توان به این موارد اشاره کرد: ۱- پولیپ آدنوماتو؛ ۲- کولیت اولسراتیو و بیماری کرون؛ ۳- سندرم‌های پولیپوز کولون؛ ۴- سابقه خانوادگی پولیپ کولون یا کانسر کولون؛ ۵- سابقه رادیوتراپی لگن.

نکته نهم: از جمله یافته‌های تصویربرداری کانسر کولون می‌توان به این موارد اشاره کرد: ۱- وجود نقص پرشدگی ثابت و بزرگ و پولیپوئید؛ ۲- تنگی آنولار مجرای کولون با ظاهر Apple-Core؛ ۳- پرفوراسیون یا میکروپرفوراسیون که با ارتشاح چربی پری کولونیک با دانسیته‌های خطی یا Hazy با Attenuation بالا با یا بدون وجود هوای آزاد در خارج مجرا مشخص می‌شود.

نکته دهم: از جمله دیگر یافته‌های کانسر کولون در تصویربرداری می‌توان به انسداد روده بزرگ و متاستاز (بویژه به کبد و ریه) اشاره کرد.