مبحث مهمی از کتاب رادیولوژی ویلیام هرینگ را مرور می‌کنیم: پنومونی! پنومونی به این صورت تعریف می‌شود: تراکم ریه در نتیجه اگزودای التهابی، معمولا در اثر نوعی عامل عفونی. بیشتر پنومونی‌ها فضاهای هوایی را گرفتار می‌کنند و برخی درگیری بینابینی بوجود می‌آورند. میکروارگانیسم‌های مختلفی می‌توانند در رادیوگرافی قفسه سینه تظاهرات مشابهی ایجاد کنند؛ بنابراین تشخیص عامل ایجاد پنومونی به کمک رادیوگرافی دشوار است. اما برخی از الگوهای بیماری بشدت مطرح کننده وجود میکروارگانیسم‌های خاصی هستند.
نکته اول: پنومونی کاویتری لوب فوقانی به هراه انتشار به لوب تحتانی مقابل: مایکوباکتریوم توبرکولوز (سل).
نکته دوم: پنومونی لوبار لوب فوقانی به همراه برجسته شدن فیشور بین لوبی: کلبسیلا پنومونیه.
نکته سوم: پنومونی کاویتری لوب تحتانی: پسودوموناس آئروژینوزا یا ارگانیسم‌های بی‌هوازی (باکتروئیدها).
نکته چهارم: درگیری بینابینی اطراف ناف ریه یا درگیری فضاهای هوایی اطراف ناف ریه: پنوموسیستیس کارینی.
نکته پنجم: کاویته با دیواره نازک در لوب فوقانی: کوکسیدیوایدس، سل.
نکته ششم: درگیری فضاهای هوایی به همراه افوزیون: استرپتوکک‌ها، استافیلوکک‌ها، سل.
نکته هفتم: ندول‌های منتشر: هیستوپلاسما، کوکسیدیوایدس، سل.
نکته هشتم: کدورت‌های انگشت مانند بافت نرم در لوب‌های فوقانی: آسپرژیلوس (آسپرژیلوزیس آلرژیک برونکوپولمونری).
نکته نهم: ندول منفرد ریه: کریپتوککوس.
نکته دهم: توده کروی بافت نرم در کاویته‌ای با دیواره نازک در لوب فوقانی: آسپرژیلوس (آسپرژیلوما).
علاوه بر ده نکته فوق بخاطر داشته باشید که وجود کدورت‌های دو طرفه و محیطی Ground-Glass در لوب‌های تحتانی مطرح کننده COVID-19 است.
