با هم ده نکته مهم دیگر در ارتباط با انواع دیگر سردرد مرور می‌کنیم. مبحث سردرد مهم، کاربردی و سوالی است و خواندن آن را توصیه می‌کنیم.
نکته اول: سردرد رعدآسا یا Thunderclap سردردی شدید با شروع ناگهانی و بدون علایم هشدار دهنده است که در مدت ۱ دقیقه از زمان شروع به اوج می‌رسد. این نوع سردرد می‌تواند نشانه خونریزی ساب آراکنوئید (پارگی آنوریسم) باشد. بنابراین باید سی‌تی اسکن انجام شده در صورت طبیعی بودن پونکسیون لومبار انجام شود.
نکته دوم: هیپرتانسیون خفیف یا متوسط معمولا سردرد ایجاد نمی‌کند و سردرد زمانی ایجاد می‌شود که فشار دیاستولی بالاتر از ۱۲۰ میلی‌متر جیوه باشد یا فشار خون بسرعت و به مقدار زیاد افزایش پیدا کند.
نکته سوم: سردرد خوشه‌ای همیشه یک طرفه است؛ میگرن در ۶۰% موارد یک طرفه و در ۴۰% موارد دوطرفه است؛ نورالژی تریژمینال بیشتر یک طرفه است.
نکته چهارم: طول مدت سردردهای مختلف به این شرح است:
- میگرن: ۴ تا ۷۲ ساعت؛
- سردرد خوشه‌ای: ۱۵ تا ۱۸۰ دقیقه؛
- سردرد تنشی: ۳۰ دقیقه تا روزها؛
- نورالژی تریژمینال: چند ثانیه تا کمتر از دو دقیقه.
نکته پنجم: در سردردهای مختلف، کیفیت درد متفاوت است: میگرن در ۵۰% موارد ضربان‌دار یا کوبنده است؛ سردرد تنشی بصورت احساس فشار، درد مبهم، سفتی یا گرفتگی توصیف می‌شود؛ سردرد خوشه‌ای بصورت درد سوزشی یا سوراخ کننده توصیف می‌شود.
نکته ششم: برای درمان میگرن در حاملگی، در موارد حاد از مسکن‌های معمولی (ترجیحا استامینوفن) و در صورت همراهی با تهوع و استفراغ از متوکلروپرامید یا کلرپرومازین استفاده می‌شود. داروهایی اختصاصی میگرن مانند ارگوتامین و تریپتان‌ها در دوران حاملگی ممنوع هستند. در موارد شدید می‌توان از اپیوئیدها استفاده کرد.
نکته هفتم: برای پیشگیری از سردرد میگرنی در حاملگی می‌توان مکمل منیزیوم بصورت روزانه تجویز کرد.
نکته هشتم: ضایعات فضاگیر مغزی مانند تومورها، آبسه‌ها و ضایعات گرانولوماتو می‌توانند سردرد ایجاد کنند. این نوع سردرد غیراختصاصی است. نیم تا دو سوم از بیماران مبتلا به تومور مغزی از سردرد شکایت دارند.
نکته نهم: در ضایعات فضاگیر مغزی، سردرد در ضایعات زیر چادرینه زودتر از ضایعات فوق چادرینه ظاهر می‌شود. محل درد در ضایعات فوق چادرینه، ناحیه فرونتال یا تمپورال و در ضایعات زیر چادرینه ناحیه اکسی‌پیتال و گردن است.
نکته دهم: درد ناشی از نورالژی گلوسوفارنژیال شبیه به نورالژی تریژمینال است و در نواحی گلو، لوزه، یک سوم خلفی زبان، حنجره، نازوفارنکس و لاله گوش حس می‌شود. این عارضه اغلب ایدیوپاتیک است.
