مبحث مهم عفونی را مرور می‌کنیم. نوبت می‌رسد به زرد زخم یا ایمپتیگو. به ده نکته مهم زیر توجه کنید:
نکته اول: زرد زخم عفونت سطحى پوست است که عمدتا توسط استرپتوککهاى گروه A و گاه دیگر استرپتوککها و استافیلوکک ارئوس ایجاد می‌شود.
نکته دوم: زرد زخم بیش از همه کودکان کم سن و سال را گرفتار مىکند و در ماههاى گرم سال شایع‌تر است.
نکته سوم: زرد زخم در مناطق گرمسیر شایع‌تر است. همچنین در شرایط نامطلوب بهداشتى شیوع بیشترى دارد.
نکته چهارم: در زرد زخم شایع‌ترین محلهاى درگیرى صورت (بویژه اطراف بینى و دهان) و ساق پاها هستند.
نکته پنجم: در زرد زخم ضایعات بصورت پاپولهاى قرمز رنگ آغاز مىشوند و بسرعت به ضایعات پوستولر و وزیکولر تبدیل مىشوند و سرانجام پاره شده، کراست زرد عسلى اختصاصى را بر جاى مىگذارند.
نکته ششم: در زرد زخم ضایعات بدون درد هستند
نکته هفتم: در زرد زخم بیمار ناخوش به نظر نمىرسد و تب ندارد. در صورت وجود تب، عفونت دیگر و یا انتشار عفونت به بافتهاى عمقى‌تر مطرح مىشود.
نکته هشتم: درمان زرد زخم استرپتوککى همانند فارنژیت استرپتوککى صورت مىگیرد.
نکته نهم: از آنجا که استافیلوکک ارئوس نیز علتى نسبتا شایع براى زردزخم به شمار مىرود، درمان Empiric باید این ارگانیسم را نیز پوشش دهد. به عنوان مثال مىتوان از سفالکسین یا دىکلوگزاسیلین (۲۵۰ میلىگرم ۴ بار در روز براى ۱۰ روز) استفاده کرد.
نکته دهم:پماد موپیروسین موضعى نیز در درمان زرد زخم مؤثر واقع مىشود.