با هم ده نکته بسیار مهم و تستى و کاربردى در مورد سفالوسپورین هاى نسل سوم مرور مى کنیم:
نکته اول: سفالوسپورینهاى نسل ۳ برعلیه میکروارگانیسمهاى گرم منفى مقاوم به سایر داروهاى بتالاکتام (پروویدنسیا، سراتیا و انواع بتالاکتاماز مثبت هموفیلوس آنفلوآنزا و نایسریاها) فعالیت نشان مىدهند.
نکته دوم: سفتازیدیم و سفوپرازون بر علیه پسودوموناس مؤثر هستند.
نکته سوم: سفتیزوکسیم بر علیه باکتروئید فراژیلیس اثر مىکند.
نکته چهارم: سفالوسپورین هاى نسل ۳ مىتوانند از BBB عبور کنند (بجز سفوپرازون و سفیکسیم). بیشتر سفالوسپورین هاى نسل اول و دوم، حتى وقتى مننژ ملتهب باشد، وارد CSF نمىشوند.
نکته پنجم: معمولاً از سفالوسپورینهاى نسل سوم براى درمان عفونتهاى شدید استفاده مىشود.
نکته ششم: سفتریاکسون تزریقى و سفیکسیم خوراکى داروهاى انتخابى در درمان گونوره هستند.
نکته هفتم: در اتیت حاد میانى، تزریق منفرد سفتریاکسون به اندازه دوره ۱۰ روزه درمان با آموکسىسیلین مؤثر است.
نکته هشتم: در حال حاضر سفتریاکسون و سفوتاکسیم از فعالترین سفالوسپورینها براى درمان عفونت با پنوموکک مقاوم به پنى سیلین هستند (البته مقاومت در برابر آنها نیز گزارش شده است).
نکته نهم: در صورتى که سفالوسپورینها با آمینوگلیکوزیدها تجویز شوند، مىتوانند سبب افزایش احتمال بروز نفروتوکسیسیته ناشى از این داروها شوند.
نکته دهم: سفالوسپورینها عمدتا از راه کلیه دفع می شوند. سفوپرازون و سفتریاکسون عمدتا از راه صفرا دفع میشوند.