نکته اول: متاستاز استخوانی ۲۵ برابر شایع‌تر از تومورهای اولیه استخوان است.
نکته دوم: متاستاز اغلب استخوانی را گرفتار می‌کند که مغز استخوان قرمز دارد: 80% از متاستازهای استخوانی، بخش محوری اسکلت بدن (ستون مهره‌ها، لگن، جمجمه و دنده‌ها) را گرفتار می‌کند (که با وجود افزایش سن طبیعی، مغز استخوان قرمز دارند).
نکته سوم: به سبب خونرسانی غنی بخش خلفی، متاستازهای هماتوژن (بویژه از کارسینوم ریه و پستان)، این بخش از ستون مهره‌ها را گرفتار می‌کنند.
نکته چهارم: در ستون مهره‌ها، متاستازهای استخوانی می‌توانند شکستگی Compression ایجاد کنند. متاستازها تمایل به تخریب تمام بدنه مهره (از جمله و بطور اختصاصی بخش خلفی و پدیکل‌ها) را دارند. بنابراین شکستگی ایجاد شده با شکستگی Compression ناشی از استئوپوروز فرق دارد: در شکستگی استئوپوروتیک بخش خلفی جسم مهره‌ها و پدیکل‌ها سالم می‌مانند.
نکته ششم: متاستازهای استخوانی را به سه دسته تقسیم می‌کنند:
- متاستازهای تولید کننده استخوان: استئوبلاستیک؛
- متاستازهای تخریب کننده استخوان: استئولیتیک؛
- متاستازهای دارای هر دو جزء تولید کننده و تخریب کننده استخوان: مختلط.
نکته هفتم: کانسر پروستات سردسته بدخیمی‌های اولیه‌ای است که متاستاز استئوبلاستیک ایجاد می‌کنند. در زنان، سردسته بدخیمی‌های ایجاد کننده متاستاز استئوبلاستیک، کانسر پستان است.
نکته هشتم: شایع‌ترین بدخیمی‌های اولیه ایجاد کننده متاستاز استئولیتیک، کانسرهای ریه و پستان هستند. کارسینوم‌های تیروئید و کلیه می‌توانند متاستازهای استئولیتیکی ایجاد کنند که اتساع هم ایجاد می‌کنند.
نکته نهم: ستون مهره‌ها محل شایعی برای مولتیپل میلوم است: مولتیپل میلوم شایع‌ترین بدخیمی اولیه استخوان است و تمایل به ایجاد ضایعاتی دارد که بطور کامل لیتیک هستند. از جمله مشخصه‌های مولتیپل میلوم می‌توان به استئوپوروز اشاره کرد.
نکته دهم: در حال حاضر روش غربالگری انتخابی برای تشخیص متاستاز ستون مهره اسکن تکنتیوم ۹۹ استخوان است. اسکن استخوان برای تشخیص متاستاز استخوانی بسیار حساس است، اما اختصاصی به شمار نمی‌رود. در بسیار موارد برای تائید تشخیص نیاز به روش دیگری (معمولا رادیوگرافی ساده) است تا دیگر علل برداشت غیر طبیعی ماده رادیونوکلید نظیر شکستگی، عفونت و آرتریت رد شود. MRI می‌تواند متاستاز استخوانی را زودتر از اسکن رادیونوکلید تشخیص بدهد.