مراقب‌های پره‌ناتال در حاملگی و ده نکته بسیار بسیار بسیار مهم!

بخش مراقبت‌های پره‌ناتال در حاملگی بسیار مهم و سوالی هست! در زیر به ده نکته مهم از این بخش اشاره می‌کنیم. به کانال تلگرام بروید و تست‌های مطالب را بخوانید. در ضمن یادگیری با الگوریتم آسان است. در بخش الگوریتم‌های سایت، مطالب مهم را بصورت الگوریتمی بررسی می‌کنیم. نگاهی به آن داشته باشید.

نکته اول: زنانى که مى‌‏خواهند حامله شوند، براى پیشگیرى از  NTDباید روزانه ۰.۴ میلى‏‌گرم اسید فولیک مصرف کنند و این مقدار را در سه ماهه اول باردارى ادامه بدهند. زنانى که سابقه NTD در حاملگى‌‏هاى قبلى دارند یا از داروهایى استفاده مى‏‌کنند که با متابولیسم فولات تداخل دارد باید روزانه ۴ میلى‌‏گرم اسید فولیک از قبل از حاملگى دریافت کنند. در کل در موارد کم خطر مقدار توصیه شده مصرف اسید فولیک در حاملگى ۴۰۰ میکروگرم روزانه و در موارد پر خطر ۴ میلى‏‌گرم روزانه است.

نکته دوم: بیشتر خطوط هوایى اجازه مسافرت هوایى به زنان حامله تا ۳۶ هفتگى را مى‌‏دهند. در خانم حامله‌‏اى که دچار عوارض طبى یا مامایى است (اختلال هیپرتانسیوى که بخوبى کنترل نشده است، دیابت ملیتوس کنترل نشده یا بیمارى سیکل‏ سل) مسافرت هوایی توصیه نمى‌‏شود. و این توصیه به سبب خطرى که متوجه مادر یا جنین است، انجام نمى‌‏شود، بلکه بخاطر شروع زایمان است. در طول سفر توصیه مى‏‌شود که زن حامله مدت طولانى بى‌‏حرکت نباشد (به عنوان مثال در حالت نشسته) و هر ۱ تا ۲ ساعت راه برود (حتى براى مدتى کوتاه).

نکته سوم: از جمله کنترااندیکاسیون‏‌هاى مطلق ورزش کردن آئروبیک در دوران باردارى مى‏‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  •      1ـ بیمارى قلبى که از نظر همودینامیک قابل توجه است؛
  •      ۲ـ بیمارى محدود کننده ریه؛
  •      ۳ـ نارسایى سرویکس؛
  •      ۴ـ حاملگى چند قلو در خطر زایمان زودرس؛
  •      ۵ـ خونریزى مداوم در سه ماهه دوم یا سوم؛
  •      ۶ـ جفت سرراهى بعد از ۲۶ هفته باردارى؛
  •      ۷ـ زایمان زودرس؛
  •      ۸ـ پارگى پرده‏‌ها؛
  •      ۹ـ هیپرتانسیون باردارى / پره‌‏اکلامپسى؛
  •      ۱۰ـ آنمى شدید.

نکته چهارم: استرپتوکک گروه B از جمله علل مهم عفونت پرى‏‌ناتال است. تا ۳۰% از زنان حامله ممکن است دچار کلنیزاسیون بدون علامت بخش تحتانى دستگاه ژنیتال با این باکترى شوند. در حدود ۵۰% از شیرخوارانى که با این باکترى (در بخش تحتانى دستگاه ژنیتال مادر) تماس پیدا مى‌‏کنند، دچار کلنیزاسیون مى‌‏شوند و در بیشتر موارد این کلنیزاسیون مشکلى بوجود نمى‌‏آید، اما در هر حال بدون درمان‏‌هاى پیشگیرى کننده، ممکن است سپسیس ناشى از GBS ایجاد شود.

نکته پنجم: توصیه مى‏‌شود تمامى زنان باردار بین هفته‌‏هاى ۳۵ تا ۳۷ باردارى از نظر GBS مورد غربالگرى قرار بگیرند.

نکته ششم: به دنبال غربالگری مادر حامله از نظر عفونت با استرپتوکک گروه B اگر کشت رکتوواژینال از نظر GBS مثبت باشد، باید پروفیلاکسى آنتى‏‌بیوتیکى در زمان زایمان یا پارگى پرده‏‌ها تجویز شود.

نکته هفتم: به دنبال غربالگری مادر حامله از نظر عفونت با استرپتوکک گروه B اگر وضعیت کشت بیمار نامشخص باشد، پروفیلاکسى زمانى تجویز مى‏‌شود که هر کدام از شرایط زیر وجود داشته باشند:

  •           زایمان پره‌‏ترم (کمتر از ۳۷ هفته حاملگى)؛
  •           PROM (کمتر از ۳۷ هفته حاملگى)؛
  •           پارگى پرده‌‏ها براى ۱۸ ساعت یا بیشتر؛
  •           تب مادر در حین زایمان (۳۸ درجه سانتیگراد یا بیشتر).

نکته هشتم: زنانى که دچار باکتریورى GBS در همین حاملگى بوده‏‌اند یا زنانى که سابقه تولد شیرخوارى را دارند که مبتلا به سپسیس زودرس GBS شده است، کاندیداى دریافت پروفیلاکسى GBS در حین زایمان هستند.

نکته نهم: تمام زنانى که  Rh-هستند و در ابتداى حاملگى حساس نشده‏اند باید در هفته‌‏هاى ۲۶ تا ۲۸ از نظر آنتى‏‌بادى‏هاى Rh مورد غربالگرى قرار گیرند.  

نکته دهم: در دوران حاملگى در ارزیابى ادرار با Dipstick، مقدار کم گلوکز در ادرار مى‏‌تواند طبیعى باشد و نشان‏‌دهنده گلوکوزورى نیست، اما وجود گلوکز در اندازه‏‌گیرى‏‌هاى پیاپى مى‌‏تواند نشان‏‌دهنده گلوکوزورى باشد و اهمیت دارد.