نئوپلاسم‌های تروفوبلاستی بارداری مهم و سوالی هستند. در زیر به ده نکته مهم در مورد مول هیداتی‌فرم می‌پردازیم:
نکته اول: بیماران مبتلا به مول هیداتىفرم کامل بطور شایع با دفع خودبخود پرزهاى هیدروپیک (که براى حاملگى مولار پاتوگنومونیک هستند)، مراجعه مىکنند.
نکته دوم: در بیشتر حاملگىهاى مولار، درمان قطعى با تخلیه سریع محتویات رحم انجام مىشود.
نکته سوم: برای درمان حاملگی مولار، تخلیه رحم اغلب با دیلاسیون سرویکس و ساکشن کورتاژ صورت میگیرد. هرچقدر رحم بزرگتر باشد، خطر ایجاد عوارضى نظیر آمبولى ریوى تروفوبلاستى، تجمع مایعات و آنمى بیشتر خواهد بود.
نکته چهارم: برای درمان حاملگی مولار به سبب افزایش خطر خونریزى و دیگر عوارض، معمولا انجام هیسترکتومى یا تحریک زایمان با پروستاگلاندینها توصیه نمىشود.
نکته پنجم: برای درمان حاملگی مولار در بیمارانى که تمایلى به بچهدار شدن ندارند و یا در صورت وجود اندیکاسیون دیگرى براى هیسترکتومى، مىتوان اقدام به هیسترکتومى به همراه حفظ تخمدانها کرد.
نکته ششم: در سال اول درمان مول هیداتىفرم بیمار باید از روش کنتراسپتیو قابل اعتماد براى جلوگیرى از حاملگى داخل رحمى استفاده کند. مطالعات مختلف بىخطر بودن استفاده از کنتراسپتیوهاى خوراکى بعد از حاملگى مولار را نشان دادهاند.
نکته هفتم: باید سطح hCG بطور کمى در مدت ۴۸ ساعت از زمان تخلیه مول، هر ۲-۱ هفته تا زمانى که بالا است و بعد هر ۲-۱ ماه اندازهگیرى شود.
نکته هشتم: اگر سطح hCG افزایش پیدا کند یا ثابت بماند، وجود بیمارى پایدار مطرح مىشود و بعد از رد حاملگى جدید باید درمان بیشترى انجام شود.
نکته نهم: کیستهاى تکا لوتئینى در اثر تحریک فولیکلها توسط سطح بالاى hCG ایجاد مىشوند و سبب مىشوند تخمدانها بصورت دو طرفه و مولتى کیستیک بزرگ شوند. کیستهاى تکا لوتئینى در مدت چند ماه از تخلیه مول پسرفت مىکنند و بنابراین نیاز به برداشتن آنها به کمک جراحى نیست.
نکته دهم: بعد از تخلیه حاملگى مولار، به سبب احتمال عود بیمارى، باید براى ۶ تا ۱۲ ماه مونیتورینگ دقیق انجام شود.
