ده نکته مهم دیگر در مورد تصویربرداری (سیتی اسکن) ندول منفرد ریوی، بر اساس رادیولوژی هرینگ مرور میکنیم:
نکته اول: ندولهای ریوی با اندازه کمتر از ۶ میلیمتر بندرت رفتار بدخیم دارند. تودههای بزرگتر از ۵ سانتیمتر ۹۵% بدخیم هستند.
نکته دوم: در ندول منفرد ریوی معمولا وجود کلسیفیکاسیون به کمک سیتی اسکن مشخص میشود. ضایعات حاوی کلسیفکاسیون مرکزی، لامینار یا منتشر خوشخیم هستند.
نکته سوم: لوبولاسیون، خاردار بودن و یا چروکیدگی حاشیه ندول منفرد ریوی میتواند بدخیمی را نشان بدهد.
نکته چهارم: در ندول منفرد ریوی مدت زمان لازم برای تغییر اندازه بدخیمیها به اندازه ضایعات التهابی کوتاه نیست (چند هفته) و به اندازه ضایعات خوشخیم طولانی نیست (بدون تغییر در مدت ۲ سال). سرعت رشد کارسینوم سلول بزرگ سریعتر از دیگر بدخیمیها است. آدنوکارسینوم کمترین سرعت رشد را دارد.
نکته پنجم: در تصویربرداری ریه سل و هیستوپلاسموز معمولا ندولهای کلسیفیه با اندازه کمتر از ۱ سانتیمتر ایجاد میکنند (البته ممکن است اندازه ندولهای ناشی از این بیماریها به ۴ سانتیمتر هم برسد).
نکته ششم: اگر ندولهای ناشی از سل و هیستوپلاسموز کلسیفیه باشند، خوشخیم بودن آنها آشکار میشود. گرانولومهای سلی اغلب بطور یکنواخت کلسیفیه هستند. هیستوپلاسموز ممکن است کلسیفیکاسیون لایهلایه داشته باشد و یا دارای کلسیفیکاسیون مرکزی یا تارگت باشد که برای آن تشخیصی است.
نکته هفتم: هامارتومهای ریه، در محیط ریه ایجاد میشوند و از جمله مشخصات آنها میتوان به وجود چربی و کلسیفیکاسیون در سیتی اسکن اشاره کرد: کلسیفیکاسیون کلاسیک هامارتوم ریه، کلسیفیکاسیون پاپکورن است!!
نکته هشتم: از جمله ضایعات خوشخیم و ناشایع که میتوانند بصورت ندول منفرد ریوی ظاهر شوند، میتوان به ندول روماتوئید، نوکاردیوز، مالفورماسیون شریانی وریدی و گرانولوماتوز وگنر اشاره کرد.
نکته نهم: کانسر اولیه ریه معمولا بصورت ندول یا توده منفرد ریوی ظاهر میشود، در حالی که متاستاز به ریه بصورت ایجاد ندول یا تودههای متعدد خود را نشان میدهد.
نکته دهم: کارسینوم برونکوژنیک میتواند به سه صورت خود را نشان بدهد: ۱- خود تومور، یعنی بصورت ندول یا توده در ریه (آدنوکارسیوم)؛ ۲- بصورت انسداد برنش (کارسینوم سلول اسکوامو)؛ ۳- بصورت انتشار مستقیم یا متاستاز (تخریب دنده، آدنوپاتی ناف ریه، آدنوپاتی مدیاستن، افوزیون پلورال، متاستاز به استخوان).