وانکومایسین آنتی‌بیوتیک مهمی است؛ هم سوالی است و کاربرد بالینی مهمی دارد و اغلب وقتی از آن استفاده می‌شود که احتمال مقاومت به داروهای دیگر وجود دارد. با هم نکات مهم این دارو را مرور می‌کنیم.
نکته اول: وانکومایسین باکتریسید است.
نکته دوم: وانکومایسین بر روی دیواره سلولی باکتری‌ها اثر می‌گذارد.
نکته سوم: وانکومایسین از دستگاه گوارش جذب نمی‌شود؛ اما برای درمان انتروکولیت باکتریایی خوراکی تجویز می‌شود.
نکته چهارم: وانکومایسین بعد از تجویز تزریقی در بیشتر بافت‌ها نفوذ می‌کند.
نکته پنجم: وانکومایسین بدون تغییر در ادرار دفع می‌شود. در نارسایی کلیوی باید دوز تعدیل شود.
نکته ششم: وانکومایسین طیف اثر محدود دارد و برای عفونت‌های شدید ناشی از ارگانیسم‌های گرم مثبت مقاوم به داروهای دیگر مانند MRSA و پنوموکک مقاوم به پنی‌سیلین (به همراه سفالوسپورین نسل 3 مانند سفتریاکسون) بکار می‌رود.
نکته هفتم: داروی پشتیبان برای درمان عفونت کلوستریدیوم دیفیسیل (کولیت پسودومامبرانو) است.
نکته هشتم: وانکومایسین می‌تواند سبب لرز، تب، فلبیت، اتوتوکسیسیته، نفروتوکسیسیته شود.
نکته نهم: تزریق سریع داخل وریدی .وانکومایسین می‌تواند سبب فلاشینگ منتشر در نتیجه رهاسازی هیستامین شود: Red Man Syndrome
نکته دهم: داپتومایسین طیف اثر شبیه به وانکومایسین دارد، اما بر علیه انواع مقاوم به وانکومایسین انتروکک‌ها و استافیلوکک‌ها هم موثر است.
