پارگی رباط‌های متقاطع زانو و ده نکته بسیار بسیار مهم!

نکته اول: رباط‌های متقاطع (صلیبی) زانو به این شکل پاره می‌شوند: پا بر روی زمین ثابت مانده است و تمام بدن دور مفصل زانو می‌چرخد: فوتبالیستی که می‌خواهد به توپ ضربه بزند و پای چپ او روی زمین ثابت است و به دنبال ضربه حریف، بدن او حول زانو می‌چرخد و در نتیجه رباط متقاطع زانوی او پاره می‌شود.

نکته دوم: پاره شدن رباط صلیبی با صدایی همراه است و ورزشکار احساس می‌کند که چیزی در داخل زانویش شکسته است. گاه منیسک هم پاره می‌شود. گاه همراه با پارگی رباط صلیبی قطعه کوچکی از طبق استخوان تی‌بیا کنده می‌شود.

نکته سوم: به دنبال پارگی رباط صلیبی در مرحله حاد، بیمار دچار درد، تورم و محدودیت حرکات مفصل می‌شود.

نکته چهارم: در صورت پارگی رباط صلیبی قدامی یا ACL شکایت مهم بیمار، در رفتن زانو در زیر پا یا Giving Way است. بیمار ذکر می‌کند که در هنگام راه رفتن روی زمین ناهموار و گاه زمین هموار، زانو زیر پایش در می‌رود خالی می‌کند!! هر بار خالی کردن زانو می‌تواند با آسیب غضروف همراه باشد. پس ناپایداری زانو سبب آرتروز زودرس می‌شود.

نکته پنجم: در بیماری که دچار پارگی رباط‌های صلیبی زانو شده است و درد شدید دارد یا به سبب خونریزی، زانویش تحت فشار است، باید ابتدا هم‌آرتروز را تخلیه کرد و بعد از تزریق بی‌حس کننده موضعی در داخل زانو معاینه را انجام داد. گاه با این وجود هم نمی‌توان معاینه انجام داد و بهتر است برای بیمار آتل گرفته شود و بعد از دو هفته معاینه انجام شود.

نکته ششم: در معاینه بالینی، در پارگی رباط صلیبی قدامی Anterior Drawer Test و تست Lachman مثبت هستند و در پارگی رباط متقاطع خلفی Posterior Drawer Test مثبت است.

نکته هفتم: بهترین روش برای تشخیص پارگی رباط‌های زانو، MRI است. تشخیص پارگی رباط‌ها و منیسک در زانو بر اساس معاینه بالینی و در مرحله بعد MRI انجام می‌شود و بر اساس MRI به تنهایی تصمیم‌گیری نمی‌شود.

نکته هشتم: در پارگی رباط متقاطع قدامی به تنهایی، تصمیم‌گیری درمانی به فعالیت و سن بیمار بستگی دارد: در بیماران میان‌سال با کار سبک، تقویت عضلات خم کننده زانو و چهار سر ران کفایت می‌کند، اما در بیمارانی که فعالیت زیاد دارند و بویژه ورزشکاران، باید برای جلوگیری از آسیب بیشتر، لیگامان متقاطع قدامی بازسازی شود.

نکته نهم: اگر پارگی رباط‌های متقاطع با دیگر ضایعات زانو همراه باشد، بعد از بی‌حرکت کردن زانو و کاهش درد و تورم، باید بازسازی رباط‌های متقاطع (بویژه قدامی) در زمان مناسب انجام شود.

نکته دهم: ترمیم اولیه رباط متقاطعی که از قسمت وسط پاره شده است، امروزه انجام نمی‌شود و در صورت نیاز به جراحی باید آن را بازسازی کرد. بازسازی لیگامان‌های متقاطع با استفاده از آرتروسکوپی انجام می‌شود.