نکته اول: رباط کلاترال داخلی زانو یا MCL وقتی پاره میشود که زانو باز یا مختصری خم باشد و ضربهای شدید به خارج زانو وارد شود.
نکته دوم: رباط کلاترال داخلی زانو به دو شکل اصلی پاره میشود: ۱- از محل اتصال به استخوان ران یا تیبیا کنده شود (با یا بدون قطعه کوچک استخوان)؛ ۲- از قسمت وسط پاره شود.
نکته سوم: در صورت پارگی رباط کلاترال داخلی زانو، بیمار از درد، تورم و محدودیت حرکات زانو شکایت دارد. معمولا خونریزی در داخل مفصل زانو روی میدهد.
نکته چهارم: ممکن است به همراه پارگی رباط کلاترال داخلی زانو، کپسول خلفی زانو، رباطهای متقاطع و منیسک داخلی هم آسیب ببینند و کندیل خارجی تیبیا دچار شکستگی شود.
نکته پنجم: در بیمار مبتلا به پارگی رباط کلاترال داخلی زانو، در معاینه بالینی، درد، تورم و اکیموز در کناره داخل زانو وجود دارد؛ زانو ناپایدار است و ابداکسیون آن در حالی که ۳۰ درجه خم باشد، سبب ایجاد فرورفتگی در کناره داخلی زانو میگردد.
نکته ششم: در صورت شک به پارگی رباط کلاترال داخلی زانو، اگر به سبب درد شدید معاینه امکانپذیر نباشد، دو کار میشود کرد: ۱- معاینه بعد از تجویز مسکن انجام شود یا ۲- معاینه تاخیری بعد از ۱۰ روز انجام شود و در این مدت برای بیمار از آتل بلند پا یا آتل سیلندریک استفاده شود.
نکته هفتم: درمان پارگی رباط کلاترال داخلی زانو به شدت ضایعه بستگی دارد: اگر فقط رباط از قسمت وسط پاره شده باشد یا از کندیل فمور یا تیبیا همراه با قطعه استخوانی و بدون جابجایی کنده شده باشد، درمان شامل بیحرکتی زانو با بریس یا گچ است.
نکته هشتم: اگر پارگی رباط کلاترال داخلی زانو با آسیبدیدگی رباطهای دیگر یا شکستگی کندیل تیبیا همراه باشد، ممکن است نیاز به عمل جراحی باشد.
نکته نهم: در صورت پارگی رباط کلاترال داخلی زانو باید زانو مجددا وضعیت پایدار پیدا کند، در غیر این صورت بیمار در آینده دچار استئوآرتریت خواهد شد.
نکته دهم: برای معاینه اختصاصی رباط کلاترال داخلی زانو، والگوس استرس تست انجام میشود: یک دست روی قسمت لترال زانو قرار میگیرد و دست دیگر مچ پا را نگه میدارد و استرس والگوس به زانویی که ۳۰ درجه خم شده است وارد میشود. حرکت بیش از اندازه یا فقدان Firm End Point نشاندهنده پارگی رباط کلاترال داخلی است.