بدخیمی‌های ریه را به دو دسته تقسیم می‌کنیم: ۱- اولیه: کارسینوم برونکوژنیک، شامل چهار نوع اصلی: کارسینوم سلول اسکوامو، آدنوکارسینوم، کارسینوم سلول کوچک و کارسینوم سلول بزرگ؛ ۲- ثانویه: متاستاتیک. به ده نکته بسیار مهم توجه کنید.
نکته اول: کارسینوم سلول اسکوامو ریه عمدتا در مرکز ریه مشاهده می‌شود و از برنش‌های سگمنتال یا لوبار منشا می‌گیرد.
نکته دوم: کارسینوم سلول اسکوامو ریه سریع رشد می‌کند و می‌تواند سبب انسداد برنش شده، پنومونیت انسدادی یا آتلکتازی ایجاد کند (شایع‌ترین کانسر ریه است که سبب انسداد برنش می‌شود).
نکته سوم: آدنوکارسینوم ریه عمدتا در محیط ریه مشاهده می‌شود.
نکته چهارم: آدنوکارسینوم ریه معمولا منفرد است؛ اما آدنوکارسینوم منتشر می‌تواند بصورت ندول‌های متعدد دیده شود. این بدخیمی، آهست‌ه‌ترین رشد را در بین کانسرهای ریه دارد.
نکته پنجم: کارسینوم سلول کوچک ریه عمدتا در مرکز ریه مشاهده می‌شود.
نکته ششم: بسیاری از کارسینوم‌های سلول کوچک ریه موارد حاوی گرانول‌های Neurosecretory هستند که منجر به ایجاد سندرم‌های پارانئوپلاستیک نظیر سندرم کوشینگ یا ترشح نامناسب هورمون آنتی دیورتیک می‌گردند.
نکته هفتم: کارسینوم سلول بزرگ ریه بر اساس رد دیگر انواع بدخیمی تشخیص داده می‌شود.
نکته هشتم: کارسینوم سلول بزرگ ریه بصورت ضایعات بزرگ‌تر در محیط ریه دیده می‌شود. این بدخیمی با سرعت زیادی رشد می‌کند.
نکته نهم: وجود ندول‌های متعدد در ریه، اغلب ناشی از متاستاز است. اغلب ندول‌های متاستاتیک حاشیه مشخصی و اندازه‌های متفاوت (از ضایعات میکروندولار تا توده‌های Cannonball) دارند. بر اساس ظاهر این ندول‌ها نمی‌توان منشا متاستاز را مشخص کرد: تمام ندول‌های متاستاتیک ظاهری یکسان دارند.
نکته دهم: در کارسینوماتوز لنفانژیتیک تومور در داخل لنفاتیک‌ها رشد می‌کند و سبب انسداد آن‌ها می‌شود. الگوی ایجاد شده در ریه شبیه به ادم بینابینی ریوی ناشی از نارسایی قلبی است: افزایش ضخامت فیشورها، وجود خطوط Kerley B و افوزیون پلورال. از جمله شایع‌ترین علل کارسینوماتوز لنفانژیتیک می‌توان به کانسرهای ریه، پستان و پانکراس اشاره کرد.
