ده نکته در مورد کارسینوم فولیکولر تیروئید (بر اساس جراحى لاورنس) مرور مى کنیم. نکات زیر در داخلی و پاتولوژی هم مفید هستند:
نکته اول: کارسینوم فولیکولر دومین کانسر شایع تیروئید است و ۱۰-۵% کانسرهاى تیروئید را شامل مى شود.
نکته دوم: کارسینوم فولیکولر در مناطقى از جهان که کمبود ید دارند، شایعتر است.
نکته سوم: کارسینوم فولیکولر در مقایسه با کارسینوم پاپیلرى، در افراد مسن شایعتر است و سیر بالینى مهاجم ترى دارد.
نکته چهارم: تظاهر بالینى کارسینوم فولیکولر، ندول تیروئید است.
نکته پنجم: در FNA، کارسینوم فولیکولر ظاهرى منوتون و نسبتا یکدست از فولیکل هاى کوچک دارد و در آن اثرى از پاپیلاهاى پیچیده تر کارسینوم پاپیلرى دیده نمى شود.
نکته ششم: به کمک سیتولوژى FNA به تنهایى نمى توان بین آدنوم فولیکولر و کارسینوم فولیکولر فرق گذاشت. براى تشخیص باید بافت شناسى نمونه بدست آمده به کمک جراحى را از نظر تهاجم به کپسول و یا عروق بررسى کرد.
نکته هفتم: نمونه هاى FNA اغلب بینابینى هستند و بصورت نئوپلاسم فولیکولر یا FLUS گزارش مى شوند. به کمک تست هاى مولکولى مى توان از جراحى تشخیصى در این بیماران پرهیز کرد.
نکته هشتم: عمل جراحى درمان انتخابى براى کانسر تمایز یافته تیروئید (کارسینوم پاپیلرى یا فولیکولر) است. وسعت عمل جراحى (انجام لوبکتومى یا تیروئیدکتومى توتال) بر اساس اندازه تومور، انتشار کانسر به خارج تیروئید، درگیرى عقده هاى لنفاوى، سن بیمار و وجود یا عدم وجود بیمارى هاى همراه انجام مى شود.
نکته نهم: در تمام بیماران باید قبل از جراحى براى کانسر تمایز یافته تیروئید با سونوگرافى وضعیت عقده هاى لنفاوى گردنى مشخص شود. در صورتى که شواهد متاستاز به عقده هاى لنفاوى وجود داشته باشد و توسط FNA ثابت شود، باید در زمان تیروئیدکتومى دیسکسیون درمانى گردن هم انجام شود.
نکته دهم: بعد از درمان جراحى کانسر تمایز یافته تیروئید در صورتى که خطر عود بیمارى بینابینى یا بالا باشد، باید درمان با ید رادیواکتیو انجام شود.
