عفونت پرده‌های جنینی و مایع آمنیونی را کوریوآمنیونیت یا عفونت داخل آمنیونی می‌نامند. این عارضه نه تنها بسیار مهم، بلکه بسیار هم سوالی هست و بارها از آن سوال آمده است. با ده نکته، کوریوآمنیونیت را مرور می‌کنیم. به بخش الگوریتم‌ها هم بروید و الگوریتم ساده مطالب مهم را مرور کنید.
نکته اول: عفونت پردههاى جنین و مایع آمنیونى خطر مهمى براى مادر و جنین است. سپسیس جنین با افزایش خطر موربیدیته، بویژه اختلالات عصبى (لوکومالاسى پری ونتریکولر و فلج مغزى) همراه است.
نکته دوم: کوریوآمنیونیت با تب بالا، تاکىکاردى (مادر و جنین) و تندرنس رحم مشخص مىشود.
نکته سوم: در کوریوآمنیونیت وجود ترشحات چرکى سرویکس یافتهاى بسیار دیررس است.
نکته چهارم: در کوریوآمنیونیت عموما شمارش WBC مادر افزایش دارد، اما این یافته غیراختصاصى است و مىتواند در دوران حاملگى گمراه کننده باشد؛ همچنین افزایش شمارش WBCها ممکن از تزریق کورتیکواستروئید ناشى شده است.
نکته پنجم: بیماران مبتلا به کوریوآمنیونیت اغلب وارد زایمان خودبخود و اغلب دیسفونکسیونل مىشوند.
نکته ششم: بعد از تأئید تشخیص کوریوآمنیونیت، درمان شامل تجویز آنتىبیوتیک داخل وریدى و اقدام به وضع حمل است.
نکته هفتم: وجود عفونت داخل آمنیونى به تنهایى اندیکاسیونى براى وضع حمل اورژانس نیست و در بیشتر موارد روش وضع حمل بر اساس اندیکاسیونهاى استاندارد حاملگى مشخص مىشود.
نکته هشتم: عفونت داخل آمنیونى به تنهایى بندرت اندیکاسیونى براى وضعحمل سزارین است.
نکته نهم: در بیمارى که دچار PROM شده است، به سبب خطر عفونت، بهتر است تا زمانى که بیمار به مرحله فعال زایمان نرسیده است ویا تصمیم به وضع حمل سریع گرفته نشده است، معاینه با انگشت باید به حداقل برسد (و بهتر است اصلاً انجام نشود).
نکته دهم: در بیمارى که دچار PROM شده است، معاینه با اسپکولوم استریل انجام مىشود تا احتمال عفونت واژن بررسى گردد و نمونه کشت از سرویکس یا واژن براى گنوکک، کلامیدیا تراکوماتیس و استرپتوکک گروه B تهیه شود.
