ده نکته بسیار مهم و پایه‌ای را در مورد ارزیابی بالینی بیماران اورولوژی مرور می‌کنیم:
نکته اول: شایع‌ترین علت هماچوری آشکار (Gross) در سنین بالای ۵۰ سال کانسر مثانه است.
نکته دوم: در بی‌اختیاری واقعی یا مداوم ادرار، بیمار در تمام مدت شبانه‌روز دچار بی‌اختیاری است. شایع‌ترین علت این نوع بی‌اختیاری فیستول و شایع‌ترین نوع فیستول، وزیکوواژینال است. درمان جراحی است.
نکته سوم: در بی‌اختیاری استرسی ادرار، به دنبال سرفه، عطسه یا هر فعالیتی که سبب افزایش فشار شکمی می‌شود، بی‌اختیاری ادرار روی می‌دهد. این نوع بی‌اختیاری در زنان شایع‌تر است و ناشی از زایمان، منوپور و کاهش حمایت واژینال قدامی و تضعیف بافت لگن می‌باشد. درمان جراحی است.
نکته چهارم: بی‌اختیاری فوریتی یعنی بی‌اختیاری ادرار به دنبال احساس فوریت ادرار (Urgency). این عارضه عمدتا در بیماران مبتلا به سیستیت، مثانه نوروژنیک و انسداد خروجی مثانه به همراه کاهش ظرفیت آن دیده می‌شود. درمان طبی است.
نکته پنجم: بی‌اختیاری Overflow ناشی از انسداد مزمن است. ادرار باقیمانده در مثانه افزایش می‌یابد و در نتیجه ادرار بصورت قطره‌قطره بویژه هنگام شب از مثانه خارج می‌شود.
نکته ششم: اگر تب با احتباس ادرار همراه باشد، ممکن است منجر به سپتی‌سمی شود و به همین دلیل تب + احتباس ادرار نوعی اورژانس اورولوژی است.
نکته هفتم: در بیمار بزرگسال مثانه نباید قابل لمس باشد، مگر آن که ۱۵۰ میلی‌لیتر ادرار داشته باشد. در افراد لاغر، وقتی حجم مثانه به ۵۰۰ میلی‌لیتر برسد، قابل مشاهده می‌شود.
نکته هشتم: هر بخش سفت بیضه یا هر توده در بیضه باید بدخیمی در نظر گرفته شود، مگر آن که خلاف آن ثابت شود. توده‌های اپیدیدیم (اسپرماتوسل، کیست و اپیدیدیمیت) تقریبا همیشه خوش‌خیم هستند.
نکته نهم: کدورت ادرار معمولا ناشی از فسفاتوری است: رسوب بیش از حد فسفات در ادرار قلیایی.
نکته دهم: مشاهده کریستال سیستین در ادرار نشان‌دهنده سیستینوری است. سایر کریستال‌ها ممکن است در ادرار طبیعی هم دیده شوند.