در زیر به تظاهرات بالینى اصلى ده بیمارى بسیار مهم کیسه صفرا و مجارى صفراوى بر اساس لاورنس (جراحى) اشاره مىکنیم.
اول: سنگ صفراوى بدون علامت: بیشتر بیماران مبتلا به سنگ صفراوى بدون علامت باقى مى مانند و تنها ۲-۱% در هر سال دچار علایم یا عوارض سنگهاى صفراوى مى شوند. در بزرگسالان، براى سنگ هاى صفراوى بدون علامت کوله سیستکتومى اندیکاسیون ندارد. با این حال بعد از این که بیمار دچار علایم (کولیک صفراوى) شد، خطر ایجاد عوارض افزایش مى یابد و باید به فکر کوله سیستکتومى الکتیو بود.
دوم: کوله سیستیت حاد: درد مداوم در RUQ یا اپى گاستر که ممکن است به پشت، شانه یا اسکاپولا انتشار پیدا کند + تهوع و استفراغ + تب + تندرنس در RUQ و مثبت بودن نشانه مورفى.
سوم: کوله سیستیت مزمن: شایعترین شکل تظاهرات بالینى در بیمار مبتلا به کوله لیتیاز: شایعترین علامت کولیک صفراوى است: درد کولیکى RUQ و اپى گاستر اغلب در مدت چند ساعت از زمان غذا خوردن ایجاد مى شود و ۳۰ دقیقه تا چندین ساعت ادامه مى یابد. ممکن است تهوع و استفراغ وجود داشته باشد، اما بیمار دچار تب و لرز نمى شود. علایم همراه: عدم تحمل غذاهاى چرب، دفع گاز، آروغ زدن و سؤهاضمه.
چهارم: کولدوکولیتیاز: وجود سنگ در مجراى صفراوى مشترک یا CBD: بدون علامت یا کولیک صفراوى یا زردى انسدادى یا کلانژیت یا پانکراتیت. شدت زردى مىتواند نوسان داشته باشد (برخلاف زردى پیشرونده بیمارى هاى بدخیم).
پنجم: کلانژیت حاد: زردى + درد RUQ + تب و لرز (تریاد شارکو). ممکن است شوک سپتیک و هیپوتانسیون و کنفوزیون هم اضافه شود (پنتاد رینولد). براى تشخیص کلانژیت حاد از کوله سیستیت حاد بخاطر داشته باشید که در کوله سیستیت حاد انسداد و زردى وجود ندارد.
ششم: کوله سیستیت گانگرنه حاد: 25-۲۰% مرگ و میر دارد و بیماران مبتلا به این نوع کوله سیستیت سن بالاترى دارند و بیمارى هاى همزمان شدیدترى در مقایسه با بیماران مبتلا به کوله سیستیت حاد ساده دارند. اغلب در این بیماران ناخوشى عمومى شدیدتر و لوکوسیتوز بالاتر است.
هفتم: کوله سیستیت بدون سنگ: بیمار به سبب مشکل دیگرى در مرکز مراقبت هاى ویژه طبى یا جراحى بسترى است ( TPNمى شود، به ونتیلاتور متصل است، نقص ایمنى دارد). تظاهرات شبیه به کوله سیستیت حاد همراه با سنگ است، اما بیمار نمىتواند شرح حال بدهد (از بیمار متصل به ونتیلاتور چه انتظارى دارید؟) سونوگرافى یا سى تى اسکن به تأئید تشخیص کمک مى کنند.
هشتم: کوله سیستیت آمفیزماتو: در افراد دیابتى شایعتر است؛ توسط باکترى هاى تولید کننده گاز ایجاد مى شود و در آن خطر گانگرن و پرفوراسیون کیسه صفرا بالاتر است. بیمار مسن تر است. در رادیوگرافى ساده گاز در دیواره یا مجراى کیسه صفرا یا اطراف آن دیده مى شود.
نهم: پانکراتیت صفراوى: درد بالاى شکم که اغلب به پشت انتشار دارد + تندرنس قسمت فوقانى شکم + نشانه هاى تحریک پریتوان در موارد شدید + تهوع و استفراغ + تب خفیف.
دهم: ایلئوس صفراوى: انسداد مکانیکى روده توسط سنگ صفراوى: سنگ در اثر فیستول از کیسه صفرا وارد روده مى شود و اغلب پروگزیمال به دریچه ایلئوسکال به دام مى افتد: تظاهرات بالینى انسداد روده (درد کولیکى شکم، تهوع و استفراغ + عدم دفع گاز و مدفوع) + وجود گاز در مجارى صفراوى.
