آقاى 30 ساله با كمردرد حاد مراجعه نموده است. درد شديد كمر در 4 روز پيش به دنبال برداشتن يك بار سنگين آغاز شده است. درد بيمار به لترال ران و ساق پاى راست تا انگشت شست انتشار دارد. در معاينه، بىحسى در قسمت خارجى ساق و پشت پا وجود دارد. درگيرى كدام ريشه عصبى مطرح است؟
الف) S1
ب) L3
ج) L4
د) L5
در بيمار اين تست درگيرى ريشه عصبى L5 مطرح است. در درگيرى L5، حس در سطح دورسال پا و خارج ساق پا اختلال پيدا مىكند. اختلال در حركتهايى مانند اورسيون پا، دورسىفلكسيون پا، ابداكسيون هيپ و دورسىفلكسيون شست پا مشاهده مىشود و بيمار درد را در خارج ساق پا، دورسال پا، بخش خلفى خارجى ران و باسن احساس مىكند.
آقاى 50 ساله با سابقه نارسايى مزمن كليه و شرححال حملات نقرس در گذشته، به دليل درد و تورم مفصل متاتارسوفالانژيال اول، مچ پاى راست و زانوها بسترى شده است. داروى مناسب كدام است؟
الف) كلشيسين
ب) آلوپورينول
ج) فبوكسوستات
د) پردنيزولون
درمان آرتريت حاد نقرسى با NSAIDs يا كلشىسين يا كورتيكواستروئيدهاى سيستميك انجام مىشود. در بيماران مبتلا به زخم پپتيك، بيمارى التهابى روده و نارسايى كليوى، تجويز NSAIDsمناسب به نظر نمىرسد. در اين موارد مىتوان از گلوكوكورتيكوئيدهاى تزريقى يا خوراكى استفاده كرد: نارسايى كليوى؛ عدم تحمل NSAIDs يا كلشىسين؛ مقاومت به درمانهاى ديگر. در حمله حاد نبايد مصرف داروهاى پائين آورنده اورات قطع شود.
آقاى 40 ساله مبتلا به آرتريت روماتوئيد، تحت درمان با متوتركسات و پردنيزولون بوده و با شكايت درد و تورم زانوى چپ مراجعه نموده است. در معاينه، تب و محدوديت شديد حركات زانوى چپ وجود دارد. معاينه ساير مفاصل نرمال است. اقدام مناسب كدام است؟
الف) افزايش دوز پردنيزولون
ب) راديوگرافى زانو
ج) آناليز مايع مفصلى
د) افزايش دوز متوتركسات
در منوآرتريت حاد و يا هر زمان كه آرتروپاتى عفونى و يا آرتروپاتى ناشى از كريستالها مطرح باشد، آسپيراسيون مايع سينوويال و ارزيابى آن انديكاسيون دارد. آناليز مايع سينوويال مىتواند در افتراق بين اختلالات التهابى و غير التهابى نقش مهمى داشته باشد. براى اين منظور ظاهر مايع سينوويال، ويسكوزيته (چسبندگى) و شمارش سلولى آن بررسى مىشوند. (گزينه ج)
آقاى 45 ساله كه از يك سال قبل با تشخيص اسكلرودرمى منتشر تحت درمان است، به علت فشار خون بالا (BP=160/100mmHg) ارجاع شده است. در بررسىهاى انجام شده: Plt=52000، MCV=71، Hb=8.5، U/A Protein=1+، Urea=45 و Creat=2.5. پس از بسترى اقدام مناسب كدام است؟
الف) كاپتوپريل 50 ميلىگرم در 12 ساعت
ب) پردنيزولون 30 ميلىگرم روزانه
ج) پلاسمافرزيس
د) ديلتيازم 60 ميلىگرم هر 8 ساعت
كريز كليوى با شروع ناگهانى هيپرتانسيون تسريع شده به همراه افزايش سطح كراتينين، هماچورى ميكروسكوپى و پروتئينورى مشخص مىشود. آنمى هموليتيك ميكروآنژيوپاتيك و ترومبوسيتوپنى هم شايع هستند. در گذشته كريز كليوى از علل اصلى مرگ و مير بيماران مبتلا به اسکلرودرمی بود، اما امروزه مىتوان به كمك ACEIsآن را درمان كرد. معمولاً كريز كليوى در مراحل ابتدايى بيمارى منتشر ايجاد مىشود. پردنيزون با دوز روزانه 15 ميلىگرم يا بيشتر با ايجاد كريز كليوى همراه است و نبايد در بيماران پر خطر تجويز شود. (گزينه الف)
پسر 15 ساله با پتشى و پورپوراى گسترده، بويژه در اندامهاى تحتانى، هماچورى آشكار و درد شكم كه از 3 روز گذشته شوع شده است، به اورژانس مراجعه نموده است. در معاينه آرتريت مچ پاى چپ و زانوى راست دارد. كدام تشخيص زير محتملتر است؟
الف) لوپوس سيستميك
ب) هنوخ شوئن لاين
ج) PAN ميكروسكوپيك
د) پلىآنژئيت گرانولوماتوزيس
هنوخ شوئن لاين پورپورا (HSP) نوعى واسكوليت عروق كوچك است كه عمدتا كودكان كم سن و سال را گرفتار مىكند. HSP با موارد زير خود را نشان مىدهد: 1ـ پورپوراى قابل لمس: در اندام تحتانى روى مىدهد. 2ـ آرتريت: مفاصل بزرگ را گرفتار مىكند. 3ـ درد شكم: ممكن است تظاهرات گوارشى تا 2 هفته قبل از پورپورا ايجاد شوند. 4ـ درگيرى كليوى: شايعترين تظاهر كليوى هماچورى ميكروسكوپى با يا بدون پروتئينورى است. تشخيص اغلب بر اساس يافتههاى بالينى و آزمايشگاهى داده مىشود. البته نمونهبردارى از پوست يا كليه كه رسوب IgA را نشان مىدهد مىتواند به تأئيد تشخيص كمك كند.(گزينه ب)
آقاى 30 سالهاى با كمردرد حاد مراجعه كرده است. درد شديد كمر در 4 روز پيش به دنبال برداشتن يك بار سنگين آغاز شده است. در معاينه بجز تندرنس اطرااف مهره كمرى پنجم يافته ديگرى ندارد. كدام اقدام در اين فرد مناسبتر است؟
الف) استراحت كامل به مدت دو هفته و مصرف NSAID
ب) انجام MRI ستون فقرات كمرى و تصميم بر اساس آن
ج) استراحت نسبى و مصرف مسكن در صورت نياز
د) تجويز مسكن و بررسى با EMG-NCV
درد حاد قسمت تحتانى پشت (ALBP)، بصورت دردى كه كمتر از 3 ماه (12 هفته) بطول انجاميده باشد، تعريف مىشود. در صورتى كه ALBP با درد اندامهاى تحتانى همراه نباشد، در 85% بيماران انتظار بهبود كامل مىرود. بيشتر اين بيماران دچار درد مكانيكى خالص هستند. به عبارت ديگر درد آنها با فعاليت شدت مىيابد و با استراحت برطرف مىشود. در برخورد با بيمارى كه دچار ALBPاست، قدم اول رد كردن بيمارىهاى وخيمى است كه نياز به دخالت فورى دارند (عفونت، كانسر، تروما). بجز در مواردى كه شك به وجود نوعى درگيرى وخيم باشد، در ساير موارد نياز به ارزيابىهاى آزمايشگاهى نيست (يعنى اگر عامل خطرسازى وجود نداشته باشد، نياز به ارزيابى آزمايشگاهى نيست). همچنين بجز در صورت شك به شكستگى، تومور يا عفونت بندرت راديوگرافى ساده يا سىتى اسكن يا MRI در اولين ماه علايم انديكاسيون پيدا مىكند. از جمله داروهايى كه در درمان ALBP بكار مىروند، مىتوان به NSAIDs، استامينوفن، شُل كنندههاى عضلانى (سيكلوبنزاپرين، متوكاربامول) و اپيوئيدها اشاره كرد. (گزينه ج)
آقاى 80 ساله از درد ناحيه مهرههاى پشتى از چند ماه پيش شكايت دارد. درد بيمار مبهم و مداوم بوده و با استراحت بهتر نشده و شبها بدتر مىشود. كاهش وزن 10 كيلوگرم را طى چند ماه اخير ذكر مىكند. در معاينه، تندرنس شديد در دق مهره وجود دارد. كدام تشخيص بيشتر مطرح است؟
الف) تنگى كانال نخاع
ب) اسپونديليت انكيلوزان
ج) هرنى ديسك مهره
د) متاستاز به مهره
درد پشت شايعترين شكايت نورولوژيك در بيمار مبتلا به كانسر سيستميك است. درد ناشى از كانسرها، ثابت و مبهم است، با استراحت برطرف نمىشود و شبها شدت مىيابد. برعكس درد پشتى كه منشأ مكانيكى داشته باشد، معمولاً با استراحت كردن بهبود مىيابد. (گزينه د)
