كداميك از موارد زير منع مصرف پروپرانولول مىباشد؟
الف) پرفشارى خون
ب) لرزش Tremor
ج) آنژين
د) آسم
از جمله عوارض بتابلوكرها مىتوان به موارد زير اشاره كرد:
1ـ عوارض قلبى عروقى: برادىكاردى، CHF، بلوک دهلیزی بطنی؛
2ـ حمله آسم در بيماران مبتلا به اين بيمارى؛
3ـ مخفى كردن علايم هشداردهنده هيپوگليسمى (تاكىكاردى، ترمور، اضطراب) و اختلال در حركت گلوكز از كبد؛
4ـ عوارض CNS: خوابآلودگى، خستگى، تغييرات خواب (گزينه د)
عارضه كداميك از داروهاى ضد فشار خون علايم شبه لوپوس است؟
الف) Minoxidil
ب) Hydralazine
ج) Nitroprusside
د) Diazoxide
هيدرالازين نوعى داروى وازوديلاتور است كه در درمان هيپرتانسيون كاربرد دارد. اين دارو مىتواند سبب ايجاد لوپوس دارويى شود. (گزينه ب)
كدام مورد از اثرات داروهاى اوپيوئيدى است؟
الف) افزايش پاسخ مركز تنفس به CO2
ب) افزايش فشار داخل جمجمه
ج) تشديد رفلكس سرفه
د) كاهش گردش خون مغزى
اپيوئيدها بر روى مدولا اثر مىگذارند و مركز تنفسى را مهار مىكنند، در نتيجه پاسخ اين مركز به دىاكسيد كربن كاهش مىيابد. آگونيستهاى اپیوئیدی كامل مىتوانند با دوزهاى ضد درد معمول سبب سركوب تنفسى شوند. به سبب افزايش فشار دىاكسيد كربن، ممكن است عروق مغز متسع شده، جريان خون مغز و در نتيجه فشار داخل جمجمه افزايش يابد. بخاطر داشته باشيد كه اپيوئيدها اثر ضد سرفه دارند. (گزينه ب)
در درمان مرد 60 سالهاى كه اخيرا دچار علايم پاركينسونيسم شده است، كدام دارو با اثر آگونيستى مستقيم روى گيرنده D3دوپامين اثربخشى دارد؟
الف) پرامىپكسول
ب) كاربى دوپا
ج) انتاكاپون
د) سلژيلين
براى درمان بيمارى پاركينسون يا بايد بر اثرات دوپامين افزود و يا اثرات استيل كولين را مهار كرد. پرامىپكسول و روپىنيرول آگونيست گيرنده دوپامين هستند، اما از مشتقات ارگوت (مانند بروموكريتين) به شمار نمىروند و در درمان اوليه بيمارى پاركينسون به كار مىروند. روپىنيرول آگونيست D2 است، اما پرامىپكسول تمايل بيشترى براى گيرنده D3 دارد. (گزينه الف)
كدام داروى زير با مهار آنزيم كولين استراز در درمان بيمارى آلزايمر مفيد است؟
الف) ريواستيگمين
ب) موسكارين
ج) نيكوتين
د) پيلوكارپين
ريواستيگمين مهار كننده كولين استراز است و از آن فقط براى درمان بيمارى آلزايمر استفاده مىشود. (گزينه الف)
كداميك از آنتىبيوتيكهاى ماكروليدى زير بدون مهار آنزيم سيتوكروم P450 در بيمار مبتلا به عفونت دستگاه تنفسى فوقانى استفاده مىشود؟
الف) آزيترومايسين
ب) كلاريترومايسين
ج) داكسىسيكلين
د) اريترومايسين
ماكروليدها شامل اريترومايسين، آزيترومايسين و كلاريترومايسين مىشوند. آزيترومايسين فعاليتى مشابه با اريترومايسين دارد، اما بر روى هموفيلوس آنفلوآنزا، موراكسلا كاتاراليس و گونههاى نايسريا مؤثرتر است. به سبب نيمهعمر طولانى، يك دوز منفرد آزيترومايسين در درمان عفونت اورژنيتال ناشى از كلاميديا تراكوماتيس مؤثر است. همچنين دوره درمان 4 روزه با اين دارو در پنومونىهاى Community-Aquired مؤثر مىباشد. اريترومايسين آنزيم سيتوكروم P450 كبدى را مهار مىكند و سبب افزايش غلظت پلاسمايى داروهاى ضد انعقاد، كاربامازپين، ديگوكسين، سيساپرايد و تئوفيلين مىشود. ممكن است تداخلات دارويى مشابهى در هنگام مصرف كلاريترومايسين نيز روى دهد، اما آزيترومايسين سيتوكروم P450 كبدى را مهار نمىكند، از اين رو تداخلات دارويى در هنگام مصرف آن ناشايع است. (گزينه الف)
