ده نکته در مورد کارسینوم پاپیلری تیروئید (بر اساس جراحى لاورنس) مرور مى کنیم:
نکته اول: کارسینوم پاپیلرى شایعترین بدخیمى تیروئید است و ۹۰-۸۰% موارد را شامل مى شود.
نکته دوم: کارسینوم پاپیلری تیروئید بصورت ندولى خود را نشان مى دهد که در معاینه بالینى روتین و گاه بطور تصادفى در تصویربردارى تشخیص داده مى شود.
نکته سوم: در کارسینوم پاپیلری تیروئید معمولاً FNA تشخیصى است.
نکته چهارم: از جمله مشخصات سیتولوژیک کانسر پاپیلرى در FNA مى توان به انکلوزیون هاى کاذب سیتوپلاسمى، شکاف هاى هسته اى و اجسام پساموما (لایه هاى هم مرکز کلسیم در ساقه هاى پاپیلاهاى ایجاد شده) اشاره کرد.
نکته پنجم: در بیماران مبتلا به کارسینوم پاپیلری تیروئید درگیری متاستاتیک عقده‌های لنفاوی منطقه‌ای شایع است.
نکته ششم: کارسینوم پاپیلری تیروئید به آهستگی رشد می‌کند و در بیشتر بیماران حتی با وجود متاستاز لنفاوی پیش‌آگهی مطلوب است.
نکته هفتم: عمل جراحى درمان انتخابى براى کانسر تمایز یافته تیروئید (کارسینوم پاپیلرى یا فولیکولر) است. وسعت عمل جراحى (انجام لوبکتومى یا تیروئیدکتومى توتال) بر اساس اندازه تومور، انتشار کانسر به خارج تیروئید، درگیرى عقده هاى لنفاوى، سن بیمار و وجود یا عدم وجود بیمارى هاى همراه انجام مى شود.
نکته هشتم: در تمام بیماران باید قبل از جراحى براى کانسر تمایز یافته تیروئید با سونوگرافى وضعیت عقده هاى لنفاوى گردنى مشخص شود. در صورتى که شواهد متاستاز به عقده هاى لنفاوى وجود داشته باشد و توسط FNA ثابت شود، باید در زمان تیروئیدکتومى دیسکسیون درمانى گردن هم انجام شود.
نکته نهم: بعد از درمان جراحى کانسر تمایز یافته تیروئید در صورتى که خطر عود بیمارى بینابینى یا بالا باشد، باید درمان با ید رادیواکتیو انجام شود.
نکته دهم: بعد از کامل شدن درمان، براى مونیتورینگ از نظر باقی ماندن یا عود بیمارى از سونوگرافى گردن، اندازه گیرى TSH و تیروگلوبین (اگر تیروئیدکتومى توتال انجام شده باشد)، استفاده مى شود.
