مبحث عفونت در جراحى بسیار مهم و سؤالى است. در این زمینه باید به انواع زخم و برش جراحى و عفونت محل زخم توجه داشته باشید. یکى از سؤالىترین مباحث به تجویز آنتىبیوتیکها در حول و حوش زمان جراحى مربوط مىشود. به نکات زیر در این مورد توجه کنید:
نکته اول: براى آن که سطح بافتى و سرمى آنتىبیوتیک کافى باشد، باید دارو ۱ ساعت قبل از انسیزیون تجویز شود.
نکته دوم: برخى از داروها نظیر فلوئوروکینولونها و وانکومایسین را باید با فاصله بیش از ۲-۱ ساعت قبل از جراحى تجویز کرد (این داروها باید ۱۲۰ دقیقه پیش از انسیزیون تجویز شوند).
نکته سوم: اگر مدت عمل جراحى از دو نیمه عمر آنتىبیوتیک بیشتر شود و یا خونریزى بیش از حد در حین جراحى روى بدهد، باید دوز آنتىبیوتیک را تکرار کرد.
نکته چهارم: آنتىبیوتیک انتخاب شده باید بخوبى تحمل شود، بىخطر باشد و نیمه عمرى طولانى داشته باشد و طیف ضد میکروبى مناسبى براى عمل جراحى مورد نظر داشته باشد.
نکته پنجم: در زخمهاى جراحى تمیزى که کمترین خطر آلودگى را دارند، نیاز به تجویز آنتىبیوتیک نیست.
نکته ششم: اگر زخمهاى تمیز با کارگذارى نوعى ابزار مصنوعى (مِش، گرافت عروقى) همراه باشند، براى جلوگیرى از عفونت ابزار مذکور آنتىبیوتیک تجویز مىشود.
نکته هفتم: در جراحى بخش فوقانى مجراى گوارش باید گرم مثبتها و گرم منفىها را پوشش داد و در جراحىهاى بخش تحتانى مجراى گوارش، علاوه بر موارد فوق باید بىهوازىها هم پوشش داده شوند.
نکته هشتم: در زخمهاى آلوده خطر عفونت ۵ تا ۱۰ برابر بیشتر از زخمهاى تمیز است و در زخمهاى کثیف آنتىبیوتیکها اثر درمانى دارند.
نکته نهم: درمان آنتىبیوتیکى براى کمتر از ۲۴ ساعت بعد از جراحى ادامه پیدا مىکند.
نکته دهم: در برخى از انواع جراحى (جراحى قلب) ممکن است تجویز آنتىبیوتیک تا ۴۸ ساعت ادامه پیدا کند.
