ده نکته بسیار مهم در مورد ریفلاکس معده به مری!

در مورد ریفلاکس معده به مری به ده نکته بسیار مهم توجه کنید (همچنان داخلی گوارش را مرور می‌کنیم):

نکته اول: اغلب شرح‏ حال براى تشخیص GERD کفایت مى‌‏کند و مى‏‌توان بر اساس آن درمان را شروع کرد. تشخیص GERD بر اساس شرح‏ حال علایم، آزمون‌‏هاى عینى (اندوسکوپى، مونیتور کردن pH مرى) و پاسخ بیمار به درمان داده مى‌‏شود.

نکته دوم: از جمله علایم اختصاصى براى GERD مى‌‏توان به سوزش سرِ دل و رگورژیتاسیون اشاره کرد. ممکن است درد قفسه سینه هم وجود داشته باشد، اما باید آن را از درد قلبى افتراق داد. از جمله علایم کمتر شایع و آتى‏‌پیک بیمارى مى‏‌توان به دیسفاژى، دیس‏‌پپسى، درد اپى‏‌گاستر، نفخ، تهوع و آروغ زدن اشاره کرد.

نکته سوم: در بیمارى که علایم تى‌‏پیک GERD دارد، اما تظاهرات نگران کننده‏‌اى مانند دیسفاژى، ادینوفاژى، کاهش وزن، آنمى، تهوع یا استفراغ ندارد، مى‌‏توان براى تشخیص درمان با مهار کننده پمپ پروتون را شروع کرد. عدم پاسخ به درمان با PPI تشخیص GERD را رد نمى‌‏کند و به همین جهت در بیمارانى که به PPI پاسخ نمى‌‏دهند، باید به فکر انجام اندوسکوپى یا مونیتور کردن pH مرى بود.

نکته چهارم: مرى بارت بصورت وجود حداقل ۱ سانتى‏‌متر از اپى‌‏تلیوم متاپلاستیک استوانه‌‏اى در مرى تعریف مى‏‌شود. مرى بارت مى‏‌تواند به دنبال GERD طولانى مدت ایجاد شود.

نکته پنجم: از جمله عوامل خطرساز براى ایجاد مرى بارت مى‌‏توان به موارد زیر اشاره کرد: ۱ـ GERD مزمن (بیش از ۵ سال)؛ ۲ـ سن بیشتر از ۵۰ سال؛ ۳ـ جنس مذکر؛ ۴ـ مصرف تنباکو؛ ۵ـ چاقى مرکزى؛ ۶ـ نژاد سفید.

نکته ششم: مرى بارت مى‌‏تواند به سمت دیس‌پلازى و آدنوکارسینوم مرى پیشرفت کند.

نکته هفتم: در موارد زیر باید به فکر غربالگرى مرى بارت بود: ۱ـ مرد مبتلا به GERD مزمن (بیش از ۵ سال) و یا ۲ـ وجود علایم ریفلاکس هر هفته در فردى که دو عامل خطرساز دیگر را دارد: الف) سن بیش از ۵۰ سال؛ ب) نژاد سفید؛ ج) چاقى مرکزى؛ د) سابقه سیگار کشیدن؛ ه) بستگان درجه اول مبتلا به مرى بارت یا آدنوکارسینوم مرى.

نکته هشتم: از جمله شایع‏‌ترین مواد غذایى ایجاد کننده سوزش سرِ دل و رگورژیتاسیون مى‌‏توان به قهوه، الکل، شکلات، غذاهاى چرب و تند اشاره کرد.

نکته نهم: تغییر الگوى زندگى بخشى از درمان اولیه GERD است. توصیه مى‏‌شود بیمار رفتارهایى را در پیش بگیرد که سبب بهبود علایم مى‏‌شوند و از خوردن غذاهاى تشدید کننده علایم پرهیز کند. اگر تغییر الگوى زندگى نتیجه‏ بخش نباشد، باید درمان طبى را شروع کرد. از جمله داروهایى که مى‏‌توانند GERD را درمان کنند، مى‌‏توان به آنتى‏‌اسیدها، H2 بلوکرها و PPIs اشاره کرد.

نکته دهم: در موارد زیر مى‌‏توان به فکر انجام جراحى بود: ۱ـ GERD یا ازوفاژیت مقاوم به درمان طبی؛ ۲ـ ایجاد عوارض درمان طبى؛ ۳ـ عدم تحمل درمان؛  ۴ـ نیاز به ترمیم فتق هیاتال بزرگ.

کتابها و دوره های آموزشی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *