آمنوره و ده نکته بسیار بسیار بسیار مهم!

ده نکته بسیار مهم در مورد آمنوره مى‏ خوانیم: آمنوره از مهم‏ترین بخش‏ هاى مبحث زنان و زایمان است و احتمال طرح سؤال از آن خیلى خیلى بالا است.

نکته اول: آمنوره اولیه بصورت عدم وجود منارک در سن ۱۶ سالگى تعریف مى‏‌شود. البته بسیارى از اختلالات قابل درمان (مسبب آمنوره) را مى‌‏توان قبل از این سن هم تشخیص داد. بنابراین در هر دخترى که در سن ۱۵ سالگى به منارک نرسیده است و یا در مدت ۳ سال از زمان تلارک، منارک در وى آغاز نشده است، باید به فکر ارزیابى آمنوره اولیه بود. همچنین عدم تکامل پستان‏‌ها در سن ۱۳ سالگى هم باید مورد ارزیابى قرار بگیرد.

نکته دوم: علل آمنوره را به ۴ دسته تقسیم مى‏‌کنند: ۱ـ حاملگى؛ ۲ـ اختلالات هیپوتالاموس ـ هیپوفیز؛ ۳ـ اختلالات تخمدان؛ ۴ـ اختلالات خروجى دستگاه ژنیتال: در اثر انسداد خروجى دستگاه ژنیتال، حتى اگر تخمک‏‌گذارى هم اتفاق بیفتد، خونریزى ناشى از قاعدگى مشاهده نمى‌‏شود.

نکته سوم: ارزیابى ‏هاى آزمایشگاهى براى بررسى آمنوره شامل موارد زیر مى ‏شوند: ۱ـ آزمون حاملگى؛ ۲ـ اندازه ‏گیرى سطح TSH؛ ۳ـ اندازه گیرى سطح پرولاکتین؛ ۴ـ اندازه ‏گیرى سطح FSH.

نکته چهارم: حاملگى شایع‏ترین علت آمنوره است و باید در ارزیابى آمنوره حاملگى رد شود.

نکته پنجم: در بیمارى که دچار آمنوره است، سطح TSH بررسى مى‏ شود تا هیپوتیروئیدیسم تحت‏ بالینى رد شود.

نکته ششم: در خانمى که کمتر از ۴۰ سال سن دارد، بالا بودن سطح FSH مى‏ تواند نشان‏ دهنده نارسایى اولیه تخمدان باشد. اگر با تکرار آزمون و مشاهده بالا بودن سطح FSH نارسایى تخمدان تأئید شود، باید بسرعت ارزیابى از نظر آنتى‌بادى‌‏هاى خودایمنى انجام شود. همچنین در صورت تشخیص نارسایى اولیه تخمدان بهتر است ارزیابى کروموزومى هم انجام شود.

نکته هفتم: هیپرپرولاکتینمى ناشى از برخى از آدنوم‌‏هاى هیپوفیز (یا دیگر اختلالات طبى) مى‌‏تواند گالاکتوره و آمنوره ایجاد کند. در حدود ۸۰% از تمامى تومورهاى هیپوفیز پرولاکتین ترشح مى‏‌کنند و گالاکتوره بوجود مى‌‏آورند. این بیماران به کمک کابرگولین یا بروموکریپتین (آگونیست دوپامین) درمان مى‌شوند. در ۵% از بیماران مبتلا به هیپرپرولاکتینمى و گالاکتوره علت زمینه‏ اى هیپوتیروئیدیسم است.

نکته هشتم: از آزمون تحریک با پروژسترون بطور شایع براى تعیین کفایت استروژن، وضعیت مناسب اندومتر و باز بودن مجراى خروجى دستگاه تناسلى استفاده مى ‏شود. انتظار مى ‏رود که یک هفته بعد از تجویز مدروکسى پروژسترون استات خوراکى یا پروژسترون میکرونیزه تا ۱۰ روز، خونریزى Withdrawal ایجاد شود. ۱ـ ایجاد خونریزى نشان مى‌‏دهد که استروژن بر روى اندومتر اثر خود را گذاشته است و این به این معنى است که بیمار یا تخمک‏‌گذارى نمى‌کند و یا دچار الیگواوولاسیون است (و آمنوره او در نتیجه اختلال تخمک‌‏گذارى ایجاد شده است). ۲ـ اگر خونریزى روى ندهد، یکى از موارد زیر مطرح مى‏‌شود: الف) هیپواستروژنى؛ ب) اختلالات آناتومیک مانند سندرم آشرمن؛ ج) انسداد خروجى دستگاه تناسلى.

نکته نهم: ایجاد اسکار در حفره رحم (سندرم آشرمن) شایع‏ترین علت آناتومیک آمنوره ثانویه است. در زنانى که براى بقایاى محصولات حاملگى D&C مى ‏شوند (بویژه اگر عفونت هم وجود داشته باشد)، خطر ایجاد اسکار اندومتر وجود دارد.

نکته دهم: سندرم روکیتانسکى شایع‏ترین علت آمنوره اولیه در زنانى است که تکامل طبیعى پستان دارند. در این سندرم واژن (و معمولاً رحم و لوله‏ هاى فالوپ) بطور مادرزادى وجود ندارند. عملکرد تخمدان طبیعى است و از آن‏جا که تخمدان‏ها از ساختمان‏هاى مولرین بوجود نیامده ‏اند، تمام صفات ثانویه جنسى در زمان مناسب ایجاد مى‌‏شوند.

کتابها و دوره های آموزشی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *