سوختگی‌های شیمیایی چشم از جمله اورژانس‌های چشم‌پزشکی هستند. با هم ده نکته مهم در مورد آن‌ها مرور می‌کنیم: نکته اول: سوختگی‌های شیمیایی به دو دسته قلیایی و اسیدی تقسیم می‌شوند. مواد قلیایی بیشتر از مواد اسیدی به چشم آسیب می‌رسانند. در میان مواد قلیایی، آمونیاک از همه خطرناک‌تر است. نکته دوم: شدت سوختگی و آسیب بافتی به pH ماده شیمیایی و مدت تماس بستگی دارد. اگر سوختگی شیمیایی با آسیب عروق لیمبوس همراه باشد، پیش‌آگهی نامطلوب است. نکته سوم: اساس درمان سوختگی شیمیایی چشم، از بین بردن یا رقیق کردن سریع ماده شیمیایی در اسرع وقت است. بلافاصله باید چشم را با آب شستشو داد. استریل بودن یا نبودن آب مهم نیست. نکته چهارم: در سوختگی شیمیایی چشم، بعد از

با سرعت و البته خیلی حرفه‌ای تومورهای استخوان را بر اساس پاتولوژی رابینز مرور می‌کنیم. در ارتوپدی، رادیولوژی و پاتولوژی با این تومورها سر و کار دارید: نکته اول: استئوکندروم تومور خوش‌خیم تولید کننده غضروف است که از متافیز استخوان‌های بلند در سنین ۱۰ تا ۳۰ سال منشا می‌گیرد؛ بیرون‌زدگی استخوانی است که کلاهک غضروفی دارد. نکته دوم: کندروم تومور خوش‌خیم تولید کننده غضروف است که از استخوان‌های کوچک دست و پا در سنین ۳۰ تا ۵۰ سال منشا می‌گیرد؛ از نظر مرفولوژی ندولی با حاشیه مشخص از غضروف هیالن در مدولای استخوان است. نکته سوم: کندروسارکوم (نوع Conventional) تومور بدخیم تولید کننده غضروف است که از شانه و لگن منشا می‌گیرد و سنین ۴۰ تا ۶۰ سال را گرفتار